het was weer top 
reacties duderstadt na pasen
Moderator: Pieten
-
De achterbank
- Ik lul al aardig mee !
- Berichten: 162
- Lid geworden op: 11 okt 2008, 18:01
Tja Jeroen....dan zal ik toch maar de werkelijke belevenis omschrijven. Kon het deze keer niet zo lang maken.... :p
We schrijven dinsdag 26 april 2016.
Wakker worden in je eigen bed na wederom een zeer geslaagd Duderstadt weekend met de Wild Bunch. Langzaam landen we dan weer op aarde, langzaam weer terug naar de dagelijkse realiteit. Vanmorgen aan het ontbijt samen met Kroepie weer even terug kijken op het afgelopen weekend.
Van alles schiet door je hoofd….het liedje van All Steward- Year of the cat, schraubeknauter, the sound of een bronstige eland, gedonder in de onderwereld, ik wil ik wil….nu….., buikpijn van het lachen….en ook heel erge buikpijn van het lachen, piepende banden, rokende uitlaten, zon, sneeuw, hagel…..en soms zoekende naar rust haha…. En dan…ik heb een toeter, gebarricadeerde deuren, Brochthausen in de stress, talent van de dag, bont gezelschap aan mensen en dieren, taart etende jarige job, zonnebrand crème factor heel erg hoog….….. waar stopt dit?
Pppffff….waar moet ik dit keer beginnen met m’n Duderstadt verhaal? Weet ik alles nog wel?
Nog en paar dagen en dan hebben we onze MR2 precies drie jaar. 1 mei 2013 is het gedonder begonnen. En dan Pasen 2014 is Duderstadt voor ons de eerste keer. En jawel, meteen verslaafd. Vanaf dan zijn we erbij, elke Duderstadt meeting maken we dan mee. En elke keer kijken we er weer naar uit. Vorige keer en nu ook deze keer plakken we er een dag extra aan vast.
En zo is het dan donderdag 21 april. Duderstadt na Pasen festival. We gaan een dagje eerder. Weersvooruitzichten zijn niet al te rooskleurig. In de aanloop naar het Duderstadt weekend wordt zelfs sneeuw voorspeld….duuhhhhh….jaja egwaar. Maar de 21ste is het in Brunssum wel fris maar een heldere hemel. 8.45 uur, Duderstadt here we come. In gestrekte draf naar Niestetal. Een plaatsje achter Kassel. Daar een hapje eten, Deutsche Curry worst mit patatte. Het is waarachtig erg warm. Goed brandend zonnetje. Worst is niet echtte pruimen dus is het voor Bertju nu al feest.
Tomtom instellen, een spannende route naar Duderstadt. Kronkelwegen en hoogte verschillen in de hoogste stand. Ik zeg het wel vaker, zodra je van huis start is de vakantie begonnen. Een 90km over de meest mooie stuurwegen, kleine dorpjes, prachtige vergezichten, plaatsen waar je zo nooit zal komen.
En dan is het thuiskomen. Rond 14.30 uur komen we aan in het hotel Zur Erholung in Brochthausen. Het is echt thuiskomen. Het vriendelijk personeel komt ons begroeten, gute fahrt gehabt? Bakkie koffie, ein stuck kuche en genieten in de volle zon. That’s life. Dan emmertje uitladen, inchecken en een een uurtje plat. Genieten van de rust, opladen voor wat komen gaat. Heb de kijkers nog niet dicht of hoor ik daar de sound van een emmer? Wel erg beschaafd. Kroepie gaat kijken. Ja joh das Gert-Jan. Coollllllll…..hoppa schoenen en naar beneden. Onder het genot van een bakkie wat bij kletsen. GJ verteld dat hij een nieuwe motor in zijn SW heeft. Stukkie mee rijden, Duderstadt op en neer? Zeg ik geen nee tegen. Wooohhoooo….was da? Wat taait dat af zeg. Dat gaat nog sneller dan de brandweer. Wat een ervaring. Dat schiet werkelijk weg. zo snel dat ik de testikkels naast de aambeien had hangen hahaha….de toon is dan gezet.
’s Avonds een hapje eten samen. Erg gezellig was dat al.
’s Morgen aan het ontbijt zeg ik nog, geniet nog maar even van de rust want vandaag komt het geweld.
Na het ontbijt een boodschapje doen in Duderstadt. GJ wilde wat boeken hebben en wij gingen op zoek naar een kleinigheidje voor Kiki. Kiki is gek op uilen en laten we nu bij een winkeltje komen die uilen verkoopt. Ahum….hoe vraag je dat nu in het Duits? Aan de verkoopster vraag ik dan, wir möchte ein oehoe haben. Hahaha zo kan je het ook uitleggen want ze begreep het meteen.
Bij “home of the Wild Bunch” nog even een bakkie doen. En ook daar is het thuiskomen.
Na het bakkie gaan we een toertje doen. De spannende route die Yvonne in ik een dag eerder al hadden gedaan doen we nu dunnetjes over. Alleen wat sneller vvrrooeeeaaaammmm met een brandende zon op het bolletje. Bertju heeft al zoveel ervaring dat hij zich met twee pootjes afzet op de handrem zodra we vol de bochten ingaan.
Bij een prachtig kasteel stoppen we. Even alles bezichtigen. Schloss Berlepsch. Wat later zetten we de terug weg weer in.
Eenmaal weer op het terrasje bij hotel horen we de eerste herkenbare geluiden van de MR2. Es fängt jetzt richtig an….horen we GJ zeggen….das ist schön hahaha. Zoenen en handen schudden….en meteen een hoop geouwe…. En dan…jaja Bertju, daar is Fellow. De eerste ontmoeting van het weekend tussen een Jack Russel en een Bengaal gaat erg goed. De bende is al snel compleet. Erg leuk om ook wat nieuwe gezichten te zien. Johan, Majolein, Hélène, Jeroen en de pa van Henk. Als ik het goed heb is het leeftijdverschil nu 50 jaar tussen de jongste en de oudste. Maar ook het wagenpark is bont. Heel wat emmertjes maar ook een uit de kluiten gewassen Lexus en zelfs een spaghetti vehicle. 4 turbo’s erbij……
Tatatataaaaa aabend essen ist klar. Yessssss….daar gaan we weer. Erg, erg lekker eten. Zoveel je wilt, wat je wilt want keuze is er genoeg. Bertju en Fellow gedragen zich prima. Zoals het er naar uitziet worden het vrienden. Yvonne en Ilona gaan samen wandelen met de beesies en ook dat gaat schitterend.
De avond is ook weer erg gezellig in het hotel. Gesprek van de dag is toch wel het weer. Zelf ben ik al goed verbrand. Ook Amy heeft de sporen van zonneschijn opgelopen. Wordt niet al te best weer voorspeld. We zien het wel.
Na het eten kregen we nog een mooie battle voorgeschoteld. Duitsland versus Nederland, the battle of the toeter. In een tuin van een huis naast het hotel vond men het leuk om wat herrie te schoppen met een toeter. Aaaaaaaaaaha….denkt Arjan, da ken ik ook. In gestrekte draf naar zijn kamer om zijn toeter te halen. De Duitser toeterde en lekker op los…tot……Arjan zijn longe vulde met schone duitse luft…..Toooooooeeeeeeetttttttt………and the winner isssssss Arjan hahahaha…. Duurde niet lang of de duister gaf zich gewonnen……
In het hotel was het nog lang gezellig. Het stukje gedonder in de onderwereld en bronstige elanden komt nog. Nu eerst naar bed.
Omai omai, 5.00 uur zien we het levenslicht weer. Bertju komt eens kijken vanonder zijn dekbedje en kruipt meteen weer terug. Die is helemaal van de ratte besnuffeld denkt hij. Ook Yvonne is nog ver weg. Stilletjes een kopje water pakken op de badkamer. Dompelaar erin en een bakkie maken. Pafke op het balkon. Op de app zie ik dat ik niet de enige ben. Zoals altijd zijn het dezelfde die de vogels wakker horen worden hahahaha…. Jelona, Jeroen, Arjan….goooooodmeurninggggggg.
Het is best fris op de vroege morgen maar het lijkt toch mooi weer te worden. Arjan zie ik al buiten lopen terwijl Brochthausen nog in diepe rust is. Toeteruuuuuuuu Arjan….gebaar ik. Hahaha….toch maar niet denk Arjan.
Na twee bakkies spring ik de douche in. Bertju had Yvonne al stiekem wakker gemaakt dus douche was geen probleem. Dan Bertju maar even uitlaten. De vroege vogels zijn dan ook buiten op het terras wachtend op koffie. Erik had al een croissantje tussen de kiezen hahaha.
Iets na zeven konden we aanvallen. Een ruime keuze aan voedingswaren. De vroege vogels hebben hun ontbijtje al achter de kiezen. Dan is het toch tijd om de wekker voor de rest af te laten gaan. Rennend over de gang rent Arjan wild toeterend dat het buiten te horen is. wwhahahaha….. helaas voor hem lagen er ook nog andere gasten in het hotel dus niet meer doen Arjan hihihi….
Bertju en Fellow vonden het ook leuk elkaar weer te zien.
Prachtig weer. Van de zzw’w kunnen de daken er af. Eerst met z’n allen tanken en dan de toertocht geleid door Anton. Het is altijd prachtig om in dat gebied rond te scheuren. Voor Hélène de eerste keer in haar rode zzw. Als de wat snellere stukken/bochtenwerk eraan komt valt me op dat ze heel erg goed mee komt, wat zeg ik….zeer goed mee komt. Een talentje hoor. Het is weer genieten om de hele rits emmers te zien rijden. Snelle stukken, rustig door mooie dorpjes. Velden zie geel zijn waardoor we Hu en Il soms kwijt raakte :p
Dan houden we een stop. Jaha dan schrik je wel als een kleine 40 man je tent in komt lopen voor een bakkie en wat te eten. Ach ach de beste man wist het heel even niet. Was zo tegen 1.30 uur en personeel zou om 1.30 klaar met werken zijn. Toch hebben we daar een bakkie kunnen doen en een hapje kunnen eten.
En nog altijd is het weer goed. Wat zeg ik, heel erg goed. We maken van alles mee. Snel bochtenwerk, zandpaden, rammel wegen, snel wegen….grindwegen….noem maar op, we hebben het gezien. Knap staaltje van Anton hoor…..toertocht één was geweldig.
Vermoeiend, dat wel maar super genoten. Dan weer aan de trog. Vraag me elke keer weer af hoe ze het klaar krijgen in het hotel. Ruime keuze aan food en zoveel je wilt. Nadien weer de gezelligheid in het hotel waar bier, cola, thee, wijn rijkelijk vloeit. Maag en darmen maken overuren. Het moet toch allemaal verwerkt worden als je het niet gewend bent om zo heerlijks te verorberen. Tjaha…niks menselijker als dat maar dan komen de elanden om de hoek kijken…..en zelfs in de onderwereld begint het te donderen.
Zo staan we dan buiten een pafke te doen…..joohoo daar is de eerste…pppffrrrpppp. Ik zeg niet wie maar weet dat je daar echt niks aan kan doen…..anyway….we liggen helemaal dubbel als de eerste ppprrfffppp antwoord krijgt….ojeee mijn buik doet zo zeer van het lachen als het een hele conversatie wordt. Schitterend….en dan blijkt iemand teveel cola te hebben gehad….de sound van bronstige elanden doen er een schepje bovenop. Tranen vloeien, buikspieren spannen zich…..oh oh oh.
Dan toch maar verstandig zijn, niet blijven hangen, op tijd naar bed. Zelf ben ik ook helemaal gesloopt zo moe. Gooi er wat pintjes bovenop dan is iets na 21.00 uur een mooie tijd om naar boven te gaan. Wederom een schitterende dag afgesloten.
Amai….was da nu? Wakker worden en het is al bijna 6 uur!! Tjonge voor mij is dat laat zeg. Op de app zie ik dat de andere vroege vogels ook al wakker zijn. Dan doe ik een pafke roken op het balkon. Als ikd e gordijnen open doe schrik ik. Wtf is dit, sneeuw? De wereld is wit, de auto zijn wit, sneeuw…baaahhhhhhh….het heeft gesneeuwd. Oh oh…dat gaat wat worden dan.
Anyway, yvonne wilde ook op tijd op dus Bertju ga je gang. Joepieeeeeeeee wild kwispelend maakt Bertju Yvonne wakker. Bakkie, douche etc etc.
Met sneeuw in april doet Arjan wat die wilt. Zeg dan vooral niet bluf want…..ja hoor de eerste sneeuwbal gaat de broek in wwhahahaha…. De tweede miste mij maar voor een haartje. De derde was voor Bertju die de sneeuwbal dan ook netjes terug komt brengen…..und soweiter.
Je gaat eraan wennen hè…..ontbijtijd. Weer het zelfde vroege vogels groepje….schransen en roken.
Zondag, tweede toerdag. De wereld is wit. Mmmm…..zal het wat worden? Na een proefritje door Erik is het toch wat te glad. De hemel trekt zich echter open. Ondanks de 95% voorspelde sneeuw wordt het wat blauw aan de hemel. Nog heel even wachten wat het weer gaat doen. We willen immers geen nare dingen mee maken.
Met Bertju en Fellow komt het helemaal goed. Zo goed zelfs dat ze elkander weer even kunnen begroeten en dan Bertju zonder riem om. Fellow geeft Bertju kopjes en zelfs een aai met haar pootje. Ik blijf het echt wonderbaarlijk vinden aangezien Bertju in zijn 8 jaar dat hij is in Duderstadt altijd wat opgefokt werd gemaakt door poesje te roepen.
De straten drogen op. Enkele blauwe plekken verschijnen aan de hemel. Sporadisch glipt er een zonnestraal door heen. Time to go. Net zoals anderen doen ook wij het dakkie eraf. We zien wel waar het schip strand. Anton is weer de leading person…whoppaaaaaa….gasse maar. De wegen zijn best goed begaanbaar op wat natte plekken na dan.
Het is raar weer. Zo rijden wij in de zon en de sneeuw komt naar beneden. Aan de horizon zien we een zwarte hemel voor ons. Kan niet goed gaan dit. Af en toe een sneeuwbui maar zolang we rijden blijft het dak open. Wij houden het grotendeels droog. Af en toe kunnen we goed genieten van het bochtenwerk. Ook nu weer de charme van….waar komen we uit. Ook nu weer onverhard, hobbels en bobbels, tractoren en…..dat is dan wat minder…van die lui die een ander niks gunnen. Met z’n ontplofte Ford (dacht ik) schoonmoeder in de skibox. In z’n spiegel zien dat er een hele rij sportauto’s aankomt. Zodra iemand die klojo in wilt halen ( waar het kan natuurlijk) dan even het gas indrukken om vervolgens weer van het gas af te gaan als de volgende achter hem rijd.
Achja….. de stop. Na een hele reeks super bochten, omhoog en omlaag, komen we bij een….tja hoe noem je dat. Je kan er eten, souvenirs kopen….van alles en nog wat. En ook nu weer….paniek, waar moeten al die mensen naar toe. De uitbaatster ga aan dat het wel kon om wat te drinken, eten was problematisch want ze was maar alleen en had niet genoeg in huis….of zo iets…. Het is fris maar op dat moment komt de zon uit. De meesten gaan buiten zitten. De watjes blijven binnen…ja ik ook
Time to leave. Vrrrooeeaammm….boggiesssssss. het blijft uitkijken hoor. Ondanks de weg droog is heb je altijd wel natte plekken waar de zon niet kan komen. Met dat in het achterhoofd genieten weer van datgene waarvoor de emmer gemaakt is. En dan schrik ik. Na een prachtige bochtencombinatie die we snel nemen hoor ik ineens een hoop bandengepiep. Mijn achterligger zie ik dan niet meer. Ik ga rustig rijden en dan komt m’n achterligger weer in het vizier. Mmm niks aan het handje dus. Zal dan wel de tractor zijn geweest hahaha….
Na wederom een super dag, mooie route,sneeuw, regen en zonneschijn, belangrijkste geen nare dingen gebeurd….. vriendelijke lui, arriveren we weer bij het hotel. Heel leuk om te zien dat ieder dan gewoon z’n ding gaat doen. De één stookt z’n turbo nog even roodgloeiend op, de ander gaat aan het gebak, weer een ander scoord een douche…..zelf vind ik het tijd voor een pintje en met mij nog wat anderen. Heel heel gezellig allemaal.
All you can eat, hoppa gaan we weer. Weer een grote variëteit aan voedsel. Vis, vlees, friete, gebakken piepers,….uuhhhh… van alles en nog wat. Mjammie hoor….
Nadien weer gezellig natafelen in het hotel. Wijn, bier, cola….alles passeert de revue. Ook buiten voor de deur is het weer lachen gieren brullen geblazen. Met de nadruk op blazen. Gezien het weer werden de elanden weer geroepen en we kregen de vele groeten uit Darmstadt. Ik zeg maar….when arsel brumt, ist herzel gesund hahaha….
Aan alles komt een end en dus ook nu weer. De dag van morgen staat voor de deur. Naar bed naar bed zij duimelot…..nog één biertje dan maar en dan zijn we klaar.
I hate Mondays….nu dus ook. Weer op tijd wakker. Spullen inpakken, auto inladen en….het laatste ochtend maal. Gaat afkicken worden hoor.
Dus extra genieten van al het lekkers wat Zur Erholung te bieden heeft. Uiteraard ook genoten van Arjan…vond hem wat rustig deze keer….uche uche….
De hemel voorspeld echter niet veel goed. Er is wederom sneeuw gemeld. Yvonne en ik besluiten het Harz gebied om dezelfde wijze te verlaten als we gekomen zijn. Het eerste stuk binnendoor richting Niestetal. Bertju neemt nog even afscheid van Fellow. Kat en hond benne moe. Wij begroeten de anderen ook allemaal en we gaan op weg richting huis. In Duderstadt nog even de tank vol gooien en dan joepieeeeeeee…..nog even een kleine 90km binnendoor knallen. Bij Niestetal de snelweg op en dan kunnen we op het gas. We kunnen het eerste stuk goed doorrijden….af en toe tikken we de 200km/h aan.
Tja, zo’n weekend van plezier en jolijt vergt zijn tol. We benne moe. Dan toch maar even een tussenstop maken bij een tankstation. “kijk daar” zegt Yvonne. Wooo….daar staan enkele Duderstatters… een zestal wagens. Ondanks dat we toch een stukje eerder vertrokken zijn dan hunnie. Cool….toch nog samen een bakkie doen.
Hierna in gestrekte draf naar huis. Geen files, geen rare dingen….af en toe het gas erop….rond het klokje van 14.30 uur rollen we Brunssum binnen. Vies koud weer. Hele koude wind. Snel de spullen uitladen, de cv op 20 en een dutje doen.
Zo dat was de Paas editie Duderstadt 2016. Elke keer weer een hele belevenis. Zal zeker heel veel vergeten zijn te vertellen in dit kort verslagje. Als ik alles moet omschrijven dan wordt het al snel een winkler encyclopedie. Doen we maar niet. Wil je het zelf ervaren…..we kijken alweer uit naar de juli editie want daar zijn we zeker weer bij.
Wil alle aanwezige bedanken voor dit geweldige weekend. Maar ook het hotel Zur Erholung…..het was schiiterend.
We schrijven dinsdag 26 april 2016.
Wakker worden in je eigen bed na wederom een zeer geslaagd Duderstadt weekend met de Wild Bunch. Langzaam landen we dan weer op aarde, langzaam weer terug naar de dagelijkse realiteit. Vanmorgen aan het ontbijt samen met Kroepie weer even terug kijken op het afgelopen weekend.
Van alles schiet door je hoofd….het liedje van All Steward- Year of the cat, schraubeknauter, the sound of een bronstige eland, gedonder in de onderwereld, ik wil ik wil….nu….., buikpijn van het lachen….en ook heel erge buikpijn van het lachen, piepende banden, rokende uitlaten, zon, sneeuw, hagel…..en soms zoekende naar rust haha…. En dan…ik heb een toeter, gebarricadeerde deuren, Brochthausen in de stress, talent van de dag, bont gezelschap aan mensen en dieren, taart etende jarige job, zonnebrand crème factor heel erg hoog….….. waar stopt dit?
Pppffff….waar moet ik dit keer beginnen met m’n Duderstadt verhaal? Weet ik alles nog wel?
Nog en paar dagen en dan hebben we onze MR2 precies drie jaar. 1 mei 2013 is het gedonder begonnen. En dan Pasen 2014 is Duderstadt voor ons de eerste keer. En jawel, meteen verslaafd. Vanaf dan zijn we erbij, elke Duderstadt meeting maken we dan mee. En elke keer kijken we er weer naar uit. Vorige keer en nu ook deze keer plakken we er een dag extra aan vast.
En zo is het dan donderdag 21 april. Duderstadt na Pasen festival. We gaan een dagje eerder. Weersvooruitzichten zijn niet al te rooskleurig. In de aanloop naar het Duderstadt weekend wordt zelfs sneeuw voorspeld….duuhhhhh….jaja egwaar. Maar de 21ste is het in Brunssum wel fris maar een heldere hemel. 8.45 uur, Duderstadt here we come. In gestrekte draf naar Niestetal. Een plaatsje achter Kassel. Daar een hapje eten, Deutsche Curry worst mit patatte. Het is waarachtig erg warm. Goed brandend zonnetje. Worst is niet echtte pruimen dus is het voor Bertju nu al feest.
Tomtom instellen, een spannende route naar Duderstadt. Kronkelwegen en hoogte verschillen in de hoogste stand. Ik zeg het wel vaker, zodra je van huis start is de vakantie begonnen. Een 90km over de meest mooie stuurwegen, kleine dorpjes, prachtige vergezichten, plaatsen waar je zo nooit zal komen.
En dan is het thuiskomen. Rond 14.30 uur komen we aan in het hotel Zur Erholung in Brochthausen. Het is echt thuiskomen. Het vriendelijk personeel komt ons begroeten, gute fahrt gehabt? Bakkie koffie, ein stuck kuche en genieten in de volle zon. That’s life. Dan emmertje uitladen, inchecken en een een uurtje plat. Genieten van de rust, opladen voor wat komen gaat. Heb de kijkers nog niet dicht of hoor ik daar de sound van een emmer? Wel erg beschaafd. Kroepie gaat kijken. Ja joh das Gert-Jan. Coollllllll…..hoppa schoenen en naar beneden. Onder het genot van een bakkie wat bij kletsen. GJ verteld dat hij een nieuwe motor in zijn SW heeft. Stukkie mee rijden, Duderstadt op en neer? Zeg ik geen nee tegen. Wooohhoooo….was da? Wat taait dat af zeg. Dat gaat nog sneller dan de brandweer. Wat een ervaring. Dat schiet werkelijk weg. zo snel dat ik de testikkels naast de aambeien had hangen hahaha….de toon is dan gezet.
’s Avonds een hapje eten samen. Erg gezellig was dat al.
’s Morgen aan het ontbijt zeg ik nog, geniet nog maar even van de rust want vandaag komt het geweld.
Na het ontbijt een boodschapje doen in Duderstadt. GJ wilde wat boeken hebben en wij gingen op zoek naar een kleinigheidje voor Kiki. Kiki is gek op uilen en laten we nu bij een winkeltje komen die uilen verkoopt. Ahum….hoe vraag je dat nu in het Duits? Aan de verkoopster vraag ik dan, wir möchte ein oehoe haben. Hahaha zo kan je het ook uitleggen want ze begreep het meteen.
Bij “home of the Wild Bunch” nog even een bakkie doen. En ook daar is het thuiskomen.
Na het bakkie gaan we een toertje doen. De spannende route die Yvonne in ik een dag eerder al hadden gedaan doen we nu dunnetjes over. Alleen wat sneller vvrrooeeeaaaammmm met een brandende zon op het bolletje. Bertju heeft al zoveel ervaring dat hij zich met twee pootjes afzet op de handrem zodra we vol de bochten ingaan.
Bij een prachtig kasteel stoppen we. Even alles bezichtigen. Schloss Berlepsch. Wat later zetten we de terug weg weer in.
Eenmaal weer op het terrasje bij hotel horen we de eerste herkenbare geluiden van de MR2. Es fängt jetzt richtig an….horen we GJ zeggen….das ist schön hahaha. Zoenen en handen schudden….en meteen een hoop geouwe…. En dan…jaja Bertju, daar is Fellow. De eerste ontmoeting van het weekend tussen een Jack Russel en een Bengaal gaat erg goed. De bende is al snel compleet. Erg leuk om ook wat nieuwe gezichten te zien. Johan, Majolein, Hélène, Jeroen en de pa van Henk. Als ik het goed heb is het leeftijdverschil nu 50 jaar tussen de jongste en de oudste. Maar ook het wagenpark is bont. Heel wat emmertjes maar ook een uit de kluiten gewassen Lexus en zelfs een spaghetti vehicle. 4 turbo’s erbij……
Tatatataaaaa aabend essen ist klar. Yessssss….daar gaan we weer. Erg, erg lekker eten. Zoveel je wilt, wat je wilt want keuze is er genoeg. Bertju en Fellow gedragen zich prima. Zoals het er naar uitziet worden het vrienden. Yvonne en Ilona gaan samen wandelen met de beesies en ook dat gaat schitterend.
De avond is ook weer erg gezellig in het hotel. Gesprek van de dag is toch wel het weer. Zelf ben ik al goed verbrand. Ook Amy heeft de sporen van zonneschijn opgelopen. Wordt niet al te best weer voorspeld. We zien het wel.
Na het eten kregen we nog een mooie battle voorgeschoteld. Duitsland versus Nederland, the battle of the toeter. In een tuin van een huis naast het hotel vond men het leuk om wat herrie te schoppen met een toeter. Aaaaaaaaaaha….denkt Arjan, da ken ik ook. In gestrekte draf naar zijn kamer om zijn toeter te halen. De Duitser toeterde en lekker op los…tot……Arjan zijn longe vulde met schone duitse luft…..Toooooooeeeeeeetttttttt………and the winner isssssss Arjan hahahaha…. Duurde niet lang of de duister gaf zich gewonnen……
In het hotel was het nog lang gezellig. Het stukje gedonder in de onderwereld en bronstige elanden komt nog. Nu eerst naar bed.
Omai omai, 5.00 uur zien we het levenslicht weer. Bertju komt eens kijken vanonder zijn dekbedje en kruipt meteen weer terug. Die is helemaal van de ratte besnuffeld denkt hij. Ook Yvonne is nog ver weg. Stilletjes een kopje water pakken op de badkamer. Dompelaar erin en een bakkie maken. Pafke op het balkon. Op de app zie ik dat ik niet de enige ben. Zoals altijd zijn het dezelfde die de vogels wakker horen worden hahahaha…. Jelona, Jeroen, Arjan….goooooodmeurninggggggg.
Het is best fris op de vroege morgen maar het lijkt toch mooi weer te worden. Arjan zie ik al buiten lopen terwijl Brochthausen nog in diepe rust is. Toeteruuuuuuuu Arjan….gebaar ik. Hahaha….toch maar niet denk Arjan.
Na twee bakkies spring ik de douche in. Bertju had Yvonne al stiekem wakker gemaakt dus douche was geen probleem. Dan Bertju maar even uitlaten. De vroege vogels zijn dan ook buiten op het terras wachtend op koffie. Erik had al een croissantje tussen de kiezen hahaha.
Iets na zeven konden we aanvallen. Een ruime keuze aan voedingswaren. De vroege vogels hebben hun ontbijtje al achter de kiezen. Dan is het toch tijd om de wekker voor de rest af te laten gaan. Rennend over de gang rent Arjan wild toeterend dat het buiten te horen is. wwhahahaha….. helaas voor hem lagen er ook nog andere gasten in het hotel dus niet meer doen Arjan hihihi….
Bertju en Fellow vonden het ook leuk elkaar weer te zien.
Prachtig weer. Van de zzw’w kunnen de daken er af. Eerst met z’n allen tanken en dan de toertocht geleid door Anton. Het is altijd prachtig om in dat gebied rond te scheuren. Voor Hélène de eerste keer in haar rode zzw. Als de wat snellere stukken/bochtenwerk eraan komt valt me op dat ze heel erg goed mee komt, wat zeg ik….zeer goed mee komt. Een talentje hoor. Het is weer genieten om de hele rits emmers te zien rijden. Snelle stukken, rustig door mooie dorpjes. Velden zie geel zijn waardoor we Hu en Il soms kwijt raakte :p
Dan houden we een stop. Jaha dan schrik je wel als een kleine 40 man je tent in komt lopen voor een bakkie en wat te eten. Ach ach de beste man wist het heel even niet. Was zo tegen 1.30 uur en personeel zou om 1.30 klaar met werken zijn. Toch hebben we daar een bakkie kunnen doen en een hapje kunnen eten.
En nog altijd is het weer goed. Wat zeg ik, heel erg goed. We maken van alles mee. Snel bochtenwerk, zandpaden, rammel wegen, snel wegen….grindwegen….noem maar op, we hebben het gezien. Knap staaltje van Anton hoor…..toertocht één was geweldig.
Vermoeiend, dat wel maar super genoten. Dan weer aan de trog. Vraag me elke keer weer af hoe ze het klaar krijgen in het hotel. Ruime keuze aan food en zoveel je wilt. Nadien weer de gezelligheid in het hotel waar bier, cola, thee, wijn rijkelijk vloeit. Maag en darmen maken overuren. Het moet toch allemaal verwerkt worden als je het niet gewend bent om zo heerlijks te verorberen. Tjaha…niks menselijker als dat maar dan komen de elanden om de hoek kijken…..en zelfs in de onderwereld begint het te donderen.
Zo staan we dan buiten een pafke te doen…..joohoo daar is de eerste…pppffrrrpppp. Ik zeg niet wie maar weet dat je daar echt niks aan kan doen…..anyway….we liggen helemaal dubbel als de eerste ppprrfffppp antwoord krijgt….ojeee mijn buik doet zo zeer van het lachen als het een hele conversatie wordt. Schitterend….en dan blijkt iemand teveel cola te hebben gehad….de sound van bronstige elanden doen er een schepje bovenop. Tranen vloeien, buikspieren spannen zich…..oh oh oh.
Dan toch maar verstandig zijn, niet blijven hangen, op tijd naar bed. Zelf ben ik ook helemaal gesloopt zo moe. Gooi er wat pintjes bovenop dan is iets na 21.00 uur een mooie tijd om naar boven te gaan. Wederom een schitterende dag afgesloten.
Amai….was da nu? Wakker worden en het is al bijna 6 uur!! Tjonge voor mij is dat laat zeg. Op de app zie ik dat de andere vroege vogels ook al wakker zijn. Dan doe ik een pafke roken op het balkon. Als ikd e gordijnen open doe schrik ik. Wtf is dit, sneeuw? De wereld is wit, de auto zijn wit, sneeuw…baaahhhhhhh….het heeft gesneeuwd. Oh oh…dat gaat wat worden dan.
Anyway, yvonne wilde ook op tijd op dus Bertju ga je gang. Joepieeeeeeeee wild kwispelend maakt Bertju Yvonne wakker. Bakkie, douche etc etc.
Met sneeuw in april doet Arjan wat die wilt. Zeg dan vooral niet bluf want…..ja hoor de eerste sneeuwbal gaat de broek in wwhahahaha…. De tweede miste mij maar voor een haartje. De derde was voor Bertju die de sneeuwbal dan ook netjes terug komt brengen…..und soweiter.
Je gaat eraan wennen hè…..ontbijtijd. Weer het zelfde vroege vogels groepje….schransen en roken.
Zondag, tweede toerdag. De wereld is wit. Mmmm…..zal het wat worden? Na een proefritje door Erik is het toch wat te glad. De hemel trekt zich echter open. Ondanks de 95% voorspelde sneeuw wordt het wat blauw aan de hemel. Nog heel even wachten wat het weer gaat doen. We willen immers geen nare dingen mee maken.
Met Bertju en Fellow komt het helemaal goed. Zo goed zelfs dat ze elkander weer even kunnen begroeten en dan Bertju zonder riem om. Fellow geeft Bertju kopjes en zelfs een aai met haar pootje. Ik blijf het echt wonderbaarlijk vinden aangezien Bertju in zijn 8 jaar dat hij is in Duderstadt altijd wat opgefokt werd gemaakt door poesje te roepen.
De straten drogen op. Enkele blauwe plekken verschijnen aan de hemel. Sporadisch glipt er een zonnestraal door heen. Time to go. Net zoals anderen doen ook wij het dakkie eraf. We zien wel waar het schip strand. Anton is weer de leading person…whoppaaaaaa….gasse maar. De wegen zijn best goed begaanbaar op wat natte plekken na dan.
Het is raar weer. Zo rijden wij in de zon en de sneeuw komt naar beneden. Aan de horizon zien we een zwarte hemel voor ons. Kan niet goed gaan dit. Af en toe een sneeuwbui maar zolang we rijden blijft het dak open. Wij houden het grotendeels droog. Af en toe kunnen we goed genieten van het bochtenwerk. Ook nu weer de charme van….waar komen we uit. Ook nu weer onverhard, hobbels en bobbels, tractoren en…..dat is dan wat minder…van die lui die een ander niks gunnen. Met z’n ontplofte Ford (dacht ik) schoonmoeder in de skibox. In z’n spiegel zien dat er een hele rij sportauto’s aankomt. Zodra iemand die klojo in wilt halen ( waar het kan natuurlijk) dan even het gas indrukken om vervolgens weer van het gas af te gaan als de volgende achter hem rijd.
Achja….. de stop. Na een hele reeks super bochten, omhoog en omlaag, komen we bij een….tja hoe noem je dat. Je kan er eten, souvenirs kopen….van alles en nog wat. En ook nu weer….paniek, waar moeten al die mensen naar toe. De uitbaatster ga aan dat het wel kon om wat te drinken, eten was problematisch want ze was maar alleen en had niet genoeg in huis….of zo iets…. Het is fris maar op dat moment komt de zon uit. De meesten gaan buiten zitten. De watjes blijven binnen…ja ik ook
Time to leave. Vrrrooeeaammm….boggiesssssss. het blijft uitkijken hoor. Ondanks de weg droog is heb je altijd wel natte plekken waar de zon niet kan komen. Met dat in het achterhoofd genieten weer van datgene waarvoor de emmer gemaakt is. En dan schrik ik. Na een prachtige bochtencombinatie die we snel nemen hoor ik ineens een hoop bandengepiep. Mijn achterligger zie ik dan niet meer. Ik ga rustig rijden en dan komt m’n achterligger weer in het vizier. Mmm niks aan het handje dus. Zal dan wel de tractor zijn geweest hahaha….
Na wederom een super dag, mooie route,sneeuw, regen en zonneschijn, belangrijkste geen nare dingen gebeurd….. vriendelijke lui, arriveren we weer bij het hotel. Heel leuk om te zien dat ieder dan gewoon z’n ding gaat doen. De één stookt z’n turbo nog even roodgloeiend op, de ander gaat aan het gebak, weer een ander scoord een douche…..zelf vind ik het tijd voor een pintje en met mij nog wat anderen. Heel heel gezellig allemaal.
All you can eat, hoppa gaan we weer. Weer een grote variëteit aan voedsel. Vis, vlees, friete, gebakken piepers,….uuhhhh… van alles en nog wat. Mjammie hoor….
Nadien weer gezellig natafelen in het hotel. Wijn, bier, cola….alles passeert de revue. Ook buiten voor de deur is het weer lachen gieren brullen geblazen. Met de nadruk op blazen. Gezien het weer werden de elanden weer geroepen en we kregen de vele groeten uit Darmstadt. Ik zeg maar….when arsel brumt, ist herzel gesund hahaha….
Aan alles komt een end en dus ook nu weer. De dag van morgen staat voor de deur. Naar bed naar bed zij duimelot…..nog één biertje dan maar en dan zijn we klaar.
I hate Mondays….nu dus ook. Weer op tijd wakker. Spullen inpakken, auto inladen en….het laatste ochtend maal. Gaat afkicken worden hoor.
Dus extra genieten van al het lekkers wat Zur Erholung te bieden heeft. Uiteraard ook genoten van Arjan…vond hem wat rustig deze keer….uche uche….
De hemel voorspeld echter niet veel goed. Er is wederom sneeuw gemeld. Yvonne en ik besluiten het Harz gebied om dezelfde wijze te verlaten als we gekomen zijn. Het eerste stuk binnendoor richting Niestetal. Bertju neemt nog even afscheid van Fellow. Kat en hond benne moe. Wij begroeten de anderen ook allemaal en we gaan op weg richting huis. In Duderstadt nog even de tank vol gooien en dan joepieeeeeeee…..nog even een kleine 90km binnendoor knallen. Bij Niestetal de snelweg op en dan kunnen we op het gas. We kunnen het eerste stuk goed doorrijden….af en toe tikken we de 200km/h aan.
Tja, zo’n weekend van plezier en jolijt vergt zijn tol. We benne moe. Dan toch maar even een tussenstop maken bij een tankstation. “kijk daar” zegt Yvonne. Wooo….daar staan enkele Duderstatters… een zestal wagens. Ondanks dat we toch een stukje eerder vertrokken zijn dan hunnie. Cool….toch nog samen een bakkie doen.
Hierna in gestrekte draf naar huis. Geen files, geen rare dingen….af en toe het gas erop….rond het klokje van 14.30 uur rollen we Brunssum binnen. Vies koud weer. Hele koude wind. Snel de spullen uitladen, de cv op 20 en een dutje doen.
Zo dat was de Paas editie Duderstadt 2016. Elke keer weer een hele belevenis. Zal zeker heel veel vergeten zijn te vertellen in dit kort verslagje. Als ik alles moet omschrijven dan wordt het al snel een winkler encyclopedie. Doen we maar niet. Wil je het zelf ervaren…..we kijken alweer uit naar de juli editie want daar zijn we zeker weer bij.
Wil alle aanwezige bedanken voor dit geweldige weekend. Maar ook het hotel Zur Erholung…..het was schiiterend.
-
De achterbank
- Ik lul al aardig mee !
- Berichten: 162
- Lid geworden op: 11 okt 2008, 18:01
-
Yellow Dream
- Ik lul al aardig mee !
- Berichten: 203
- Lid geworden op: 11 jun 2012, 22:17
en veel te lekker 
-
Michelinmannetje
- Zere vingers van het typen..
- Berichten: 547
- Lid geworden op: 31 mei 2011, 15:22
- Type MR2: AW11
-
De achterbank
- Ik lul al aardig mee !
- Berichten: 162
- Lid geworden op: 11 okt 2008, 18:01
Dat klopt wel zo'n beetje;DEl Butre schreef:Vraag Erik, Michel of Jeroen maar ff. Ik geloof dat Erik gewonnen heeft met 180km/h....
Michel deed zo'n 140km/h, ik liep in met 160km/h. Toen kwam der polizei ff invoegen. Ik voorbij aan polizei en michel, en Erik voorbij aan ons allen.
Toen tig kilometer met escorte......
Lotus Elise sport135 
-
johan scheffers
Wij vonden het ook echt super leuk!
T was wel een sport om met onze boot die emmertje bij te blijven daar in de bergen, maar volgens mij heeft er niemand voor ons in hoeven houden
Wij zien in ieder geval uit naar Juli!
Dan zijn we er gewoon weer bij, want zoals ik daar al zei: Jullie komen niet meer van ons af
T was wel een sport om met onze boot die emmertje bij te blijven daar in de bergen, maar volgens mij heeft er niemand voor ons in hoeven houden
Wij zien in ieder geval uit naar Juli!
Dan zijn we er gewoon weer bij, want zoals ik daar al zei: Jullie komen niet meer van ons af
-
Yellow Dream
- Ik lul al aardig mee !
- Berichten: 203
- Lid geworden op: 11 jun 2012, 22:17
Dat horen we graag en jullie horen echt bij de club 
johan scheffers schreef:Wij vonden het ook echt super leuk!
T was wel een sport om met onze boot die emmertje bij te blijven daar in de bergen, maar volgens mij heeft er niemand voor ons in hoeven houden
Wij zien in ieder geval uit naar Juli!
Dan zijn we er gewoon weer bij, want zoals ik daar al zei: Jullie komen niet meer van ons af
Geeellllll besmettelijkkkkkkk , neee johhhhhhh 