Reacties Bourtange 2013
Moderator: Pieten
-
SpeedDevil
- Zere vingers van het typen..
- Berichten: 1711
- Lid geworden op: 27 dec 2006, 19:20
- Type MR2: AW11
:adhd::adhd::adhd:
-
SpeedDevil
- Zere vingers van het typen..
- Berichten: 1711
- Lid geworden op: 27 dec 2006, 19:20
- Type MR2: AW11
-
Green Goblin
- Berichten: 12095
- Lid geworden op: 22 dec 2006, 06:55
- Type MR2: AW11
- Contacteer:
Ik heb wat foto's verzameld van de feestboeken e.d. en op de site gezet: Foto's meetings.
Mocht er een foto bijzitten met copyrights of die je er liever niet tussen hebt, even een gil geven.
Ook Zuid-West Drenthe en Duderstadt bijgewerkt trouwens.
Mocht er een foto bijzitten met copyrights of die je er liever niet tussen hebt, even een gil geven.
Ook Zuid-West Drenthe en Duderstadt bijgewerkt trouwens.
Bourtange 2013,
Bourtange, daar gaan we naar toe, zeggen we dan tegen vrienden. Huh? Waar of wat is dat dan? Bourtange een plaatsje in het verre hoge noorden waar de ijsberen nog net niet aan je komen snuffelen. Bourtange, een plaatsje in Groningen…jaha daar gaan we naar toe.
In Bourtange wordt een meet weekend gehouden vanuit de MR2 club “de wild bunch”.
Het is vrijdag 6 september.
Het gevoel wat me bekruipt is te vergelijken met 45 jaar geleden maar dan rond 5 december. Vandaag is het zo ver, vandaag gaan we een wereldreis maken.
Sinds mei van dit jaar mogen we ons dan ook eigenaar noemen van een MR2 ZZW30. sinds die tijd ga je dan ook eens op zoek naar wat het wereld wijde web te bieden heeft over deze auto. En zo komen we dan ook bij de Wild Bunch terecht. Wild Bunch, een naam die nu wel een echte betekenis heeft voor me. Heb al eens een meeting mee gemaakt in de sfeer van de MR2. was ook heel leuk moet ik zeggen……dus wat mogen we verwachten van de meeting in Bourtange?
Yvonne en ik twijfelen, gaan we wel of niet? De foto’s van vorig jaar in Bourtange laten een leuke sfeer zien dus we besluiten ons op te geven. Yeah we doen het ondanks de wat mindere meetings die we al in het verleden hebben mogen mee maken in autoclubland. Je wordt dan wat huiverig zeg maar. Oké dan, niet iedereen is het zelfde…. Yvonne vraagt wat dat dan moet gaan kosten een heel weekend? €85.- vijfentachtig knakkers pp.
Ik geef ons op en er is ook nog plek voor een trekkershut. En dan is het zover, we staan aan de vooravond van iets wat heel leuk moet gaan worden. We hebben er zin in.
Vrijdag morgen 6 september, in alle vroegte zijn we het bed uit. Ik altijd wel hoor maar nu ook kroepie. We worden rond de klok van 15.00 uur verwacht. De routeplanner geeft aan dat we er een 3 uur en nog wat over doen. Tja je weet nooit hè. Staan er files, zijn er weg versperringen of is er ergens een vliegtuig neer gestort, je weet nooit wat je op je weg tegen komt. Neem daarbij een dosis eigenwijsheid en dan weet je al dat we lekker op vroeg vertrekken. Alleen ook al dat ik een hekel heb aan te laat komen was al reden genoeg om lekker op tijd te vertrekken. Als we dan te vroeg zijn gaan we in Bourtange wat winkelen, zo nemen we ons voor.
Heel even overwegen we nog om toch aan te sluiten in het treintje wat vertrekt via Emmeloord. Zou dan betekenen dat we al zigzaggend door Nederland moeten gaan rijden. Nee, we gaan linea recta naar Bourtange via Duitsland. Kunnen we ook eens de teugels laten varen van onze Emmer Twee.
Het is prachtig weer. De dagen ervoor waren al bloedje heet en de vooruitzichten zijn prima. Eens kijken, twee slaapzakken achter de stoelen, een dikke kussen past er ook bij. Twee andere kussen onder de klep voor en een goed gevulde weekend tas met kleren. De Emmer is vol haaaaa…..tomtom ingesteld, check. Tankie is vol. Ja ook check…uuhhh alles is gecheckt.
Bijna klaar voor vertrek. Een weekend op een onbekende camping, hoe is de camping? Ja dat weet je nooit en hoe proper is het sanitair? Tja ook dat weet je niet. Op de camping in zeeland waar we aal vier jaar komen is het zo schoon dat je bijna zou denken dat het nooit gebruikt is. Uit voor zorg toch nog maar even Mandela naar zee brengen. Een mooi meditatie momentje, de grote voor bereiding op Bourtange. Hierna nog even lekker douchen, scheren en de bijtertjes poetsen.
Het is dan 8.15 uur. Gentlemen start your engine……vroooeeeeaaaaammmmm…..en de MR2 spint zachtjes. Toedeloe sesamstraat we benne pleite.
Yvonne en ik zijn erg benieuwd. Voor ons een sprong in het diepe. We kennen zo goed als bijna niemand. Hugo en Ilona kennen we al wel vanuit het Zee landse. We laten lekker alles op ons af komen, we zien het allemaal wel.
Dakkie open, zon op het bolletje, het begin is al prima. Ter hoogte van Venlo gaan we Duitsland in richting Duisburg. Het zonnetje schijnt goed, Bertju ligt lekker te slapen op Yvonne’s schoot. Kroepie heeft een smile van oor tot oor. Dan horen we ook nog het liedje van André van Duin op de radio….ooohhhh wat is het leven fijn als de zon schijnt…..lalalala….
Na Duisburg links af naar boven…..weldra vliegen de mercedesen en de dikke bmw’s ons langs de oren. Germany, het land die rekening houd met het testosteron gehalte van de man. Het land waar je eens los kan gaan. En uiteraard gaan we dat ook even proberen. Nu kan het, nu doen we het ook. Langzaam geeft ik de MR2 de sporen. Hoe zal dat gaan? Al snel zitten we op de 170km/h. Bertju boeit het allemaal niet en blijft door snurken maar Kroepie probeert zo af en toe eens op de snelheidsmeter te kijken. Bij 170km/h is het zeer goed te doen zonder dak en ik wil wel eens weten hoe zich dat verder gaat verhouden als we iets sneller gaan. We tikken de 200km/h aan en nog altijd is het te doen zonder dak. Helaas we moeten van het gas af want niet iedereen heeft de behoefte aan een adrenaline shot. Even later ligt de weg weer voor ons open. Hoplaaaaaa daar gaan we weer. In m’n spiegel zie ik een Seat snel groter worden. Die blijven we voor en ineens wordt die seat weer kleiner in m’n spiegel. Nog altijd ligt Bertju te slapen, Yvonne heeft nog altijd de smile en die van mij is groter geworden. 180, 190, 200, 210,……ja we tikken de 220km/h aan. De MR2 ligt als een blok op de weg. Strak sturen vliegen we laag over de Duitse wegen. De kilometers vliegen ons om de oren…..i love it.
Tijd om even een sanitaire stop te maken. Bertju word wakker zodra de toeren van de MR2 zover gedaald zijn dat de motor uit gezet kan worden. Even de beentjes strekken, even een plasje doen. Dan de laatste loodjes. Heb nog even de kans om nog eens te gaan laag vliegen. Dan zien we toch “Bourtange” staan. De vaart is eruit en de tijd is aangebroken om van de omgeving te gaan genieten. En dat is al helemaal mooi als de zon schijnt en ook in Groningen schijnt de zon hahaha…..
Rustig sturend over enkele mooi landschap wegen komen we dan in Bourtange aan. Oei….we hebben de hele rit in nog net geen drie uurtjes gereden. Dus echt laag gevlogen. Het is net rond het klokje van 11.00 uur. Veel en veel te vroeg natuurlijk. We rijden langs de camping. Zien het bordje staan en ook een bordje wat verwijst naar de MR2 meeting. We zijn te vroeg en gaan op zoek naar een winkel centrum. Heb het bordje nog niet gezien of we rijden Bourtange alweer uit. Huh? Die hebben hier geen winkels Kroepie, zeg ik. We rijden de andere kant op en nog voor ik scheet heb kunnen laten rijden we weer Bourtange uit. Dan maar eens op de camping kijken. Langzaam rijden we die bewuste weg in. In de verte zien we leven, d’r staan twee mannen te zwaaien. Aha daar moeten we zijn dus. Later blijken het Rob en Tjerk te zijn die nog bezig zijn met de bewegwijzering. Hallooooooooo…….jullie zijn vroeg…roept Rob. Hij wijst ons de weg naar the place to be, het MR2 walhalla. Wat denk je…..rijd ik verkeerd en krijg dan al meteen een rondrit op de camping. Tjeuuuu plek zat hier. Her en der staan tenten, caravan’s en campers.
Jaaaaaaaa hier moeten we zijn. Een grote feesttent, trekkershutjes en al één MR2 SW20 staat er. Kan niet missen…..
Rob en Tjerk komen dan ook aanlopen. Tijd om kennis te maken. Aangenaam, Jaapio, Yvonne en Bertju. Jullie zijn er vroeg bij, zegt Rob. Tja….we wilden naar een winkelcentrum maar die vonden we niet. Toen dachten we gaan even kijken, kunnen misschien nog een helpende hand bieden met iets of wat en nu zitten we hier hahahaha…. Het voelt al meteen goed. De lachspieren worden al in werking gezet hoor. Even later zitten we aan de koffie met cake. Ook dan maken we kennis met Carolien. Yeah, gezellige lui, niet van het type…..appelenkakkers….my kind of people. Niet moeilijk doen, doe maar gewoon.
Nu we er toch zijn kunnen we een hutje uitzoeken. We gaan voor hutje 1. staat niet zo in de zon. We laden onze spulletjes uit en helpen waar het kan nog even mee. Tjerk laat ons het een en ander zien van de camping. Zo kom ik erachter dat de camping van z’n ouders is. Aha….mooi hoor. Nog even kennis gemaakt met z’n moeder en dan wat banken en tafels slepen. Ook nog wat verlichting ophangen en zo en dan is het wachten geblazen.
Onderhet genot van koffie, cake en stroopwafels kletsen we wat en dan zegt Rob. Jaapio, eigenlijk ben je te vroeg. Als nieuw lid van de wild bunch hadden we wat leuks in petto voor je. Huh? Wa gaan we nou krijgen? Gezien je eerdere ervaringen wilden we jou wel van harte welkom heten in onze gelederen en hebben je eigen troon gemaakt met, jawel, je eigen naam erop. Wijzen op een stoel waar idd m’n naamplaatje ophangt. Ik lig helemaal dubbel en vind dit zo leuk. Echt geweldig. Rob verteld verder dat ze de stoel nog hadden willen versieren met slingers en zo. Het weekend is nog niet eens begonnen maar het kan al niet meer stuk. Van de stoel maak ik uiteraard een foto en zet die op facebook. De hele wereld mag weten van dit welkoms ritueel. Peter is de eerste die reageert. “je bent te vroeg en dat is niet conform de regels, weg wezen jij” hahahaha…..oh oh….gaat me een weekendje worden hoor. We zijn er nog maar net maar de lachspieren doen hun werk al goed. Heerlijk zittend in de zon een blik werpen op de fb. Aha het Emmeloord treintje is ook al in aantocht met de nodige mooie foto’s erbij.
Dan wordt de tap gebracht. Kijk nou zeg een hele bar met tap installatie komt er uit die aanhanger.
Langzaam maar zeker druppelen de eerste feestgangers binnen. En zo maken we dan kennis in real life met hen die we wel kennen van het forum. Hoe vaak ik gehoord heb…aha jij bent Jaapio hahaha….. Dan komt ook het Emmeloord treintje binnen. Jeeeeeeeeee Hugo en Ilona. Bertju is door het dolle als we roepen “kijk eens wie daar is, zoek Ilona”. Hugo verteld me dat Rob en Jacgueline ook komen maar dat ze pech hebben met de sw20. koppakking ligt eruit dus ze komen later. Ohw leuk dat ze ook komen, wist ik niet. Had Rob en Jacqueline leren kennen bij Hugo en Ilona thuis tijden een bbq in onze vakantie. Yvonne had het al geschoten en heeft een idee. Ze roept Ilona mee en even later komen de twee dames op twee trapskelters het terrein op rijden hahahaha…..wanabe MR2 voor beginners hahahaha. Nou, Ilona met haar super blactop AW11 is zeker geen beginner hahahaha….
Meer en meer MR2’s komen eraan, meer en meer lui waarmee we de handen schudden. Tjonge wat een drukte en het lijkt dat er zelfs geen plaats meer is om een MR2 te plaatsen. We komen ogen en…jaha ook oren te kort. Er is genoeg te zien en te horen aan mooi MR2 spul.
De eerste biertjes worden al getapt en er wordt wat af geouwe….. lijkt wel of we die lui allemaal al jaren kennen zeg. Een gemoedelijke leuke sfeer. Zo af en toe is m’n stoel wel onderwerp van gesprek. Is ook een geweldige ludieke actie, niet verwacht hoor. In de drukte zie ik Rob en Carolien druk bezig zijn met van alle en nog wat. Twee gezellige lui die blijven lachen maar druk doende zijn om het de gasten naar hun zin te maken. Iedereen is zich een beetje aan het installeren. De hutjes zijn al snel allemaal bewoont en de op een ander veldje worden de tentjes geplaatst.
En dan…..de lucht begint te betrekken, de zon verdwijnt langzaam. Ik ga maar eens kijken op buienradar. Oei….oooeeeeeiiiiii……een hele strook komt richting Bourtaange aan. Er zitten heel wat rode plekken in wat wilt zeggen dat er noodweer op komst is. Al snel zit iedereen wel op buienradar te koekeloeren. Toch trekt niemand zich er iets van aan. Huhu ik doe toch maar even het dakkie dicht van de emmer. Er wordt ook gemeld, zware windstoten en kans op hagel. Tjonge hoe kan dat nou na al die mooie weersvoorspellingen? Dan komt de catering eraan. Op de tafels die klaar staan wordt een heus koud en warm buffet neer gezet. Even bekruipt me de gedachten dat er een bruiloft gaande is. Dit kan niet waar zijn, schiet er door m’n hoofd.
Rubberen Robbie, hij had van die geweldige rubberen klompen aan……neemt het woord. Iedereen luistert aandachtig. Rob roept dat er zo gegeten kan worden en een huishoudelijke mededeling. Geen donuts maken mist ze zelf gebakken worden. En dan…..Rob heel ons, Yvonne, Bertu en mij, als nieuw lid van de MR2club, de wild buch, van harte welkom. Ook data we als nieuw lid een eigen stoel hebben gekregen hahahaha……ging er haast van blozen. Dat was het dan. Dan breek de hel los. Flitsen, donderslagen en bakken met regen. Oei, windstoten…..al snel wordt er geroepen data iedereen boven de 100kg aan de tent moet gaan hangen. Al snel lijkt het een ritueel van artis met een hele rits slingerapen hangen aan de tent. Geen mens lijkt er door uit het veld te zijn geslagen. Zo hangend blijft men lachen. Als het ergste achter de rug is kan er gegeten worden.
Een koningsmaal, ziet er super uit en het smaakt allemaal ook nog eens. Zo te zien heeft iedereen het naar z’n zin.
Bertju meets James. Ai…..geen succes. Arme James heeft z’n pootjes helemaal ingepakt. Aan Jelona vraag ik wat er allemaal gebeurt is zeg. Krijg het hele verhaal te horen. Heel even snuffelen James en Bertju aan elkaar maar helaas zijn ze bezig hun rangorde aan het bepalen. En ja hoor….ze laten wel even duidelijke horen dat ze van elkaar aanwezigheid niet gediend zijn. Jammer jammer, geen vriendjes dus.
Dan komen ook Rob en Jacqueline binnen gedruppeld. Hallooooooo……wats kebeurt? Rob verteld dat de koppakking eruit ligt van de sw. Ai ai ai nie goe. Ze willen toch eerst hun tentje gaan op zetten. Tjonge is ook wat in de regen. We nodigen hun uit om bij ons in de hut te slapen. Yvonne en ik hebben die hut tot onze beschikking en er is plaats voor vier. Hoeven jullie niet de tent op te zetten in de pratsj. Strak plan vinden Rob en Jacqueline dat……..maar wat Bert en Ernie daarmee te maken hebben?
Wat volgt is een zeer zeer gezellige avond. Bacchus vaart er wel bij. Er wordt heel wat rond gekeken bij al het moois wat er staat aan MR2’s. de auto van Volkmar is een juweeltje. Hij laat even de zes cilinder horen. Wat een sound zeg, prachtig. In de tent is het feest en dat zonder muziek. De drank vloeit rijkelijk en de lachspieren staan in de hoogste stand.
Bertju en James laten alles maar over hun heen komen. Konden ze eerst nog even op de tafels slapen, later was hun plekje toch op de stoel. Bertju was doodmoe en we hebben hem z’n dekbedje maar even gepakt zodat hij lekker kan slapen.
Aan alles komt een end en ook aan de deze eerste Bourtange dag. Waar anderen nog lekker verder gaan feesten is het voor ons wel welletjes geweest. Klokje slaat al 0.30 uur en Jaapio ziet al het eea dubbel. Met de gedachten aan de morgen leek het me verstandig om niet door te gaan tot het lal moment z’n intrede zou gaan doen. Net voor dat ik zou gaan spreken met dubbele tong riep een verkwikkende douche me.
Na de douche was het tijd om te gaan slapen. Jaja slapen…..Rob en Jacqueleline sliepen op de boven bedden en Yvonne en ik onder. Tja….op zich was dat al lachen. Wie zou het hardste gaan snurken? Als laatste kruip ik de slaapzak in. Ahum….beetje klein voor mijn postuur. Bertju heeft zich genesteld bij m’n hoofdkussen….. tjonge en dan begint het hoor. Slaap lekker Bertju, hoe is het Ernie? Ernie haal die bananen uit je oren. Uuhhh ik hoor je niet Bert want ik heb bananen in me oren….. wat had ik een dorst, gaat het verder op de toon van Ernie…..de tranen liepen me over de wangen van het lachen. Echt erg was dat. Ja dan is het echt tijd om stil te zijn, slapen…..ja makkelijk gezegd. Het is bloedje heet in dat hok. Geen raam of deur open. Hoe laat het is weet ik niet. Heel stil en voorzichtig zoek ik m’n telefoon. Pppfffff…..4.15 uur. Mot plassen zeg en heb al een koppijn wil je niet weten. De hamer van Bacchus heeft me niet gemist. En nu dan? Wil niet dat de anderen wakker worden maar wil wel even de blaas ledigen en als het kan een pijnstiller pakken. Jaha waar liggen die pijnstillers dan? Ik weet het niet en zo iets zoeken in het donker is not done wil je niemand wakker maken. Als een dief in de nacht kruip ik m’n slaapzak uit op zoek naar m’n Crogs. Op naar de wc…..in m’n blote body want m’n shirt vond ik ook niet. Dan toch maar met koppijn terug m’n nest in
Zaterdag 7 september,
Oh oh oh…wie klopt daar zo. Da benne eg nie fijn die knallende koppijn. Gelukkig toch wat geslapen dat wel. voorzichtig m’n nest uit en een pafke roken voor de hut. Langzaam hoor ikw at gestommel in de hut. Aha de andere zijn ook wakker. Een blik over het terrein, een terrein vol met MR2’s. een wazige mist hangt over alle auto’s. onze buren zijn ook al wakker. Het heeft de halve nacht geregend, roept Jelona. Her en der ziet het er naar uit dat de wild bunch wakker aan het worden is. Rob, Jacqueline en Yvonne zijn ook wakker. Dan krijg ik te horen dat zodra ik stopte met Bert en Ernie ik al snurkte hahahaha…….schijnbaar heb ik dus gewonnen. Eindelijk tijd om een pijnstiller te pakken. Op de koffie moeten we nog wat wachten. De tent loopt langzaam ook weer vol en dan zien we toch wat vermoeide gezichten hahaha……het hoge woord is er toch wel vanaf maar de lachende gezichten niet. Jeeeuuuuu koffie is klaar.
Heerlijk, een bakkie. Dat doet wel even goed. Zo rond 9.15 uur is het ontbijt tijd. Ook nu weer zien we Rob en Carolien zich de voeten onder hun lijf vandaan lopen. Ook hun kids doen gezellig mee en helpen waar kan. Ook nu weer een subliem ontbijtje hoor. Lekkere broodjes met keuze genoeg aan beleg. Gemoedelijk zit iedereen te eten en te keuvelen over de dag van gisteren.
Rob neemt weer het woord en verteld wat de bedoeling is. Straks gaan we te voet wandelen naar de vestiging van Bourtange. Daar wacht ons een verrassing. Daarna is het voor iedereen tijd om wat voor zich zelf te doen. Wat winkelen of op het terrasje zitten wat drinken. Tegen 13.00 uur gaat de wandeling terug naar de camping alwaar gestart gaat worden met de toertocht.
Het weer is weer goed. Niet echt heet maar het zonnetje laat zich wel zien. Met gevulde maag gaat het richting de vestiging. Gelukkig niet al te ver lopen met die kapotte knie van me maar het is goed te doen. De vestiging is een en al pracht en praal. Heel erg leuk om dat te mogen zien. Midden op het plein worden opgewacht door enkele mannen in klederdracht. Bewapend met lansen wat al nog meer uit de tijd dat de Neanderthalers net uitgestorven waren. Dat is echt leuk. We krijgen een heel verhaal te horen over Bourtange, over de vestiging en nog meer. Er gaat zelfs geschoten worden. We worden naar de kanonnen geleid en ook daar een heel verhaal over de kanonnen. En er staan er wat hoor. Ook over de kogels en dat er zelfs met keien werd geschoten. De hel zwik wild bunchers luistert aandachtig. Krijg zo’n meute maar eens in het gareel. Als makke lammetjes neemt iedereen het verhaal in zich op. Nee daar heb je geen strakke organisatie voor nodig. De man in klederdracht neemt ons een stuk verder mee. Daar gaat het gebeuren hoor. Bij een klein inimini kanonnetje staan de andere mannen in klederdracht al klaar. De kanon staat gericht naar Duitsland. Bourtange ligt tegen de Duitse grens aan en ook daarover krijgen we een heel verhaal. Bourtange heeft de vergunningen om met die kannonen te schieten. Er wordt ons uitgelegd hoe dat vroeger in z’n werk ging en het wordt ook zo helemaal na gespeeld. Een staafje kruit gaat het kanonnetje in en wordt goed aan gestampt. Het lontje gaat erin en dan roept de man in klederdracht “Barba papa” naar Rob en wilt hem bij zich hebben. Rob heeft de eer om het kanonnetje af te vuren. Hij krijgt uileg hoe dat moet doen en de omstanders wordt verteld waar ze zich aanmoeten houden. Jaaaaaaaa Rob steekt de fik er in en dan…….je zou het niet denken maar tering wat een knal zeg. Heftig…….een knal een flinke rookpluim het kanon, zal het maar geen kanonnetje meer noemen. Tjongejonge….
Het verhaal gaat verder. Naast het net afgeschoten kanon(netje) staat een exemplaar maar dan vele malen groter. Zal toch niet waar zijn hè? Gaan ze die ook afschieten? Jajajajaja….. Uit een stalen bak wordt het kruit gehaald. Dat ding is zo groot, een hele grote rol met kruit. Dat rolding wordt de loop in gestampt en dan……Volkmar, onze Duitse mede clubgenoot heeft de eer om op z’n eigen land te gaan schieten. Volkmar is een Duitse heer op leeftijd met een wel hele mooie MR2. de zes cilinder….. geweldig om te zien. Je ziet het gebeuren, je bent erop voorbereid maar zodra dat kanon afgaat …… olala….een geweldige dreun, een knal zo hard, een rookpluim…..poeheeeeeeee…je schrikt je het apenzuur zeg.
Nou als dit geen verrassing was. Dat maak je niet mee in Brunssum….
Weldra zitten we aan de icetea midden op het plein. Het is gezellig en dan…ai, de regen laat zich zien. We kruipen nog even onder de parasol. Toch breekt de tijd aan om terug te wandelen.
Poepoe, mij is moe. De rekening van een avondje tetteren komt eraan. Niet zeiken jochie, doorlopen hahaha…..eenmaal weer bij de caamping is het nog geen tijd om aan de toertocvht te beginnen. Jacqueline overweegt ook een zzw30 aan te schaffen in de toekomst. Hier heb je de sleutel ga je toch een stukje rijden, zeg ik tegen haar. Samen met Yvonne kruipt ze onze emmer in en gaan een stukkie rijden. Als de dames weg zijn roept Rob iedereen bij elkaar. Iedereen wordt verzocht bij z’n auto te gaan staan. Aaaarrrgghhhhh m’n auto is nog niet terug hahahaha. We krijgen een uitleg over de toertocht en iedereen krijgt een route beschrijving en een mooie sticker als aandenken. Wat later komen de dames ook terug. Als ik het goed begrepen heb is Jacqueline om, ze wilt op termijn ook wel een zzw30.
Toertocht gaat beginnen hoor. Ik weet het nog wel uit m’n motortijdperk en de toertochten daarvan. Rijd je achteraan dan is het flink aanpoten om de voorste bij te houden. Ik wist daat Peter de toertocht zou gaan aanvoeren en……ik zorgde er wel voor dat ik achter Peter zou gaan rijden. Ed, in z’n gele zzw30 reed achter me.
Jeeeeeuuuuuu daar gaan we dan. Geen regen meer gelukkig maar het dak had ik nog wel dicht. Niet veel later zie ik anderen hun dak eraf doen dus ook ik spring eruit en ook snel het dak open. Is toch wel zo leuk. En dana gaat het gebeuren hoor. Een hele sliert MR2’s achter elkaar, geweldig gezicht maar ook zeker een geweldig geluid. Peter geeft al redelijk de sporen en ik volg lekker. Mannen en hun toy’s. af en toe hoor ik Ed achter me flink gassen als we weer op trekken. Heel af en toe gaat hij een beetje dwars. Goed gecontroleerd wel en niemand anders in gevaar brengend. Ik lig helemaal dubbel als ik dat zie, geweldig. Tja en dan valt de de meute toch wat uit elkaar. Onvermijdelijk met dergelijke aantallen. Maar dat is niet erg iedereen heeft de route beschrijving. Na een leuke tocht is het tijd om te tanken. Enkele sluiten weer aan en anderen zien we niet meer. Vlakbij het tankstation is de tussenstop en daar vinden we de rest van de gang. En dan, dan hoor ik de M5 voorbij komen. Wat een sound heeft die BMW M5. had ik nog niet eerder gehoord. Een sound zeg ik je, een mix van een geweldig moetor geluid maar ook van de draaikolk in de tank. Erg gaaf om die gas te horen geven. Maar ook de Honda S2000 klinkt super. Mooi auto ook.
Na een drankje en wederom de lachspieren te hebben aangesproken gaat de rit weer verder. Nu besluiten we achteraan aan te sluiten. Mooi mooi mooi om al die MR2’s voorbij te zien komen. Echt waar ik vind het geweldig. Wij sluiten als één van de laatste aan en dan……het duurt niet lang en de meute is alweer verdwenen hahaha…..ja uuuuhhhh….nu rijd ik voorop en weet begod niet welke kant ik op moet. Rob rijd achter me en laat hem voorbij. Hahahaha en dan is ook Rob het spoor bijster maar niet zo erg dat hij niet weet hoe en wat. Nu gaat het allemaal wat rustiger en hebben zelfs de tijd om wat van het Groningse landschap te zien. Jawel, Groningen is ook mooi. Amai…..donkere wolken pakken zich samen boven het Groningse. Het wordt echt donker. Rob stopt om z’n targa dak dicht te doen. Ook wij sluiten het dak want dat er regen komt mag duidelijk zijn. Met dakkie nu dicht gaan ook wij verder. Jawel, raindrops keep falling on my roof. We komen bij een stoplicht en….en aan de andere kant komen we de hele meute weer tegen. Peter nog altijd voorop maar…..het regent pijpenstelen en Peter komt langs gereden met het dak open wwwoooeeehahahaha……we proberen aan te sluiten maar helaas heeft Anouk haar MR2 zo te horen een probleempje. Die klinkt niet echt lekker en zo te horen zijn er nog maar drie cilinders die hun werk doen. Haar emmer meurt ook flink, wij rijden er achter en ik houd gepaste afstand. Wat later sluiten we weer aan bij de hele meute en komen op mooie wegen. Op de tomtom zie ik dat we weer richting Bourtange gaan. Rob heeft het zover gekregen dat we over de vestiging mogen rijden waar dat normaal gesproken verboden is. Tjonge dat is wel heel erg leuk. De hele sliert rijd dan de vestiging op. De lui die op de terrassen zitten kijken hun ogen uit. Is ook bijzonder om zoveel van die MR2’s te zien rijden. Ronde de molen, stoppen voor enkele foto’s, door rijden en weer aansluiten. He-le-maal geweldig dit. Toch wel ook bijzonder dat op juist “die” momenten het gestopt is met regenen.
Eenmaal terug op de camping staat het veldje zo weer vol met alle bolides. Meer als de dag ervoor want enkele zouden alleen de zaterdag komen. Iedereen kruipt de tent in. De regen laat zich ook weer zien en een blik op buienradar leert ons dat ons nog heel wat te wachten staat. Oh oh en er staat een BBQ op het programma. Dan wordt het vlees gebracht….zowheeeeee kosten nog moeite bespaard. Voor iedereen zijn er zes stuks vlees vaan verschillende aard. Vriendelijk verzoek om ook aan anderen te denken. Nou dat mag geen moeite zijn hè en is ook geen moeite. De vlam gaat in de pan en de regen is weer weg…..hoe is het mogelijk. Iedereen kan z’n eigen stukje vlees BBQ-en op de twee aanwezige grote BBQ’s. hahaha gezellig zo iedereen naast elkaar. Naast het vlees zijn er verschillende koude schotels, stokbrood en genoeg keuze in sausjes. Kortom tot in de perfectie geregeld. Het is weer een gezellig boel en iedereen heeft het naar z’n zin zo te zien. Dat niemand wat te kort is gekomen blijkt te zien aan hoeveel er over is gebleven.
Weldra is het weer een gezellige boel. De biertjes vloeien weer rijkelijk en er wordt weer heel wat gelachen. En dan horen we gitaar muziek. Rockin Billy noem ik um maar heeft z’n gitaar ter hand genomen en creëert een nog gezelligere boel ervan. Oei……zelfs m’n naam hoor ik in één van z’n liedjes……echt het is heel gezellig. Ondanks de vele regen die nu echt met bakken uit de lucht komt. Langzaam vormen zich in de tent zelfs wat waterplasjes wat ook weer voor heel wat hilariteit zorgt. So wath, we zitten zo goed als droog. Op een enkele plek lekt de tent wat maar dat boeit niemand wat.
De tablets en smartfoons gaan van hand tot hand. Heel wat foto’s zijn al op fb geplaatst. Echt leuk weer en zeer gezellig. Nog voor dat m’n offering aan Bacchus dergelijke vormen aan gaan nemen dat de bewustwording nihil is stop ik ermee. We hebben een hele rit voor de boeg op zondag. Ook Kroepie en Rob en Jacqueline zijn moe…..we duiken ons hutje in hoor. Als we buiten de feesttent komen is het veld al omgetoverd tot een drassige zooi. Tja…..bij de hut maak ik m’n voeten maar even zo schoonmogelijk, douchen doen we maar niet meer, morgen is er weer een dag hahaha…..
Heel even is het nog lachen geblazen maar de vermoeidheid heeft de overmacht en weldra is het in onze hut stil…….stil? gesnurk is het devies. Ergens midden in de nacht wordt ik wakker van een volle blaas die op knappen staat. Huh…..nog altijd geroezemoes in de feesttent. Dan zal het nog niet zo laat zijn dan gaat er door me heen. Zachtjes kruip ik weer terug m’n nest in. Deze reis hen ik wel goed geslapen en wordt flink later als normaal wakker.
Zondag 8 september,
Zachtjes kruip ik m’n nest uit. De anderen slapen nog. Als ik buiten kom zie ik al heel wat beweging op het terrein. Het regent werkelijk weer bijbestelden. Jaaaaaaaaaa Bourtange aan zee….tussen alle bolides door zie ik paraplus voorbij komen. Uuhhh eerst een longtorpedo hoor. En dan ga ik ook pootje badend richt de plee. Tjonge wat een water overal. Letterlijk lijkt alles in het water gevallen te zijn maar figuurlijk…oooooohhhhhhh nee hoor. Iedereen ziet er nog altijd vrolijk uit…ja ahum….ook wat bezopen gezichten hahahaha….
Regen, regen en nog eens regen. Ook in de feesttent is het nu één groot waterballet. Bertju heeft totaal geen zin om z’n ochtend plasje te doen en blijft resoluut staan waar het droog is. Ooohhhhhh ik snak naar een bakkie koffie. En bij snakken zal het blijven ook want de koffie machine is door gebrand, kaput, kaduuk en ze doet het ook niet meer. Melk staat op het menu. Oeps…..en m’n kop is duf. Tja niks aan te doen hè hahaha….we blijven lachen. Vind het wel erg triest voor Rob en Carolien die ondanks alles blijfen lachen en blijven lopen om alles in goede banen te leiden. Jawel dat is ze goed gelukt hoor. Ook nu weer als het tijd is om te ontbijten. Met verkrachte eenden…..uuuuhhhh vereende krachten wordt alles weer klaar gezet zodat de gasten kunnen ontbijten.
Ed komt ook binnen gelopen…..hey Ed heb je alles al ingepakt jongen? Jaja, zegt Ed. heb de tent met haringen en alles van de grond getrokken en zo voorin de zzw gepropt. Klaar. De rest zzie ik thuis wel hahaha. Geweldig. Hugo, Ilona, Rob en Jacqueline zijn er inmiddels ook weer. Volkmar en Andrea komen de tent in en zoeken een droog plekje. Ik sta wel even op voor ze dat ze toch even bij kunnen komen. Bertju heeft nog steeds de grond niet aangeraakt……vies hè kereltje en hij kwispelt goedkeurend. Dan is er toch thee, broodjes en zelfs gekookte eitjes.
Enkele zijn al vertrokken maar een grote groep vinden we nog aan het ontbijt. Ook wij zijn er wel aan toe om huiswaarts te keren. Gezien het weer en wat er nog aan komt is hard rijden taboe. Het veld is inmiddels een grote modderpoel geworden. Het blijft maar regenen. Tussen de druppels door prop ik onze bagage de MR2 in. M’n voeten zijn nu zo vies en zitten onder de modder dat ik maar besluit de Crogs aan te houden en ze in de auto uit te doen. Dan maar op bloten voeten rijden. We nemen van iedereen afscheid, bedanken Rob en Carolien voor de goede zorgen……en kruipen snel de emmer in. Alles nat en weldra zijn de ramen beslagen. Even wachten tot we zicht hebben en dan kunnen we de modderpoel uit.
ByBy Wild Buchers, ByBy Bourtange….ByBy geweldig mooi weekend.
Nah gaat een mooi rit worden Kroepie, zeg ik. Dat wordt voorzichtig rijden. Weldra draaien we de snelweg op in Duitsland. Nog altijd komt de regen met bakken uit de lucht. Ik doe echt voorzichtig want weet ook niet hoe de MR2 het doet in de regen. Zolang hebben we die nog niet. Op zich kan het geen kwaad om zo rond de 110 a 120km/h te rijden. Ze ligt strak op de weg. Na een tijdje wordt de regen minder en zelfs houd het op met regenen. Hoe verder we het zuiden naderen hoe droger het wordt. Dan is het zelfs helemaal droog en lijkt de zon door te breken. Op zich geweldig natuurlijk maar helaas gooit de vermoeidheid roet in het eten. Ik heb het zwaar en moeite om de ogen open te houden. Door de ramen open te doen blijf ik wel bij m’n positieven en als ik de emmer weer even de sporen kan geven neemt ook m’n helderheid toe. Als we nog maar 40km hoeven te rijden is het verstandig om toch maar even te gaan stoppen. Het zonnetje schijnt. Dan krijg ik m’n eerste bakkie koffie. Bertju kan dan eindelijk ook even z’n plasje doen. Hehe even bij komen. Voor wat energie nemen we wat te snaaien…..ja we kunnen er weer even tegenaan. Toch heb ik het de rest van de rit ook nog wel zwaar hoor. Achja wat heet zwaar, gewoon moeite om de ogen open te houden. Gapen en in de ogen wrijven hahaha. 10.35 uur vertrokken en 13.40 uur rijden we de straat bij ons thuis weer in. Niet slecht gedaan en mooi op tijd om de start van de formule 1 nog te zien. Snel alles uitladen……en 10 minuten later plof ik de bank op. De start heb ik nog wel gezien maar de rest heb ik niks van gezien. Het duurde niet lang of ik lag op de bank te snurken. Yvonne is na een douche even het bed in gedoken.
Zo dan…daat was onze eerste meeting met de Wild Bunch. Wat hebben wij genoten zeg. Wat hebben we leuke mensen ontmoet, wat hebben we gelachen….al had het koeienstront geregend, dannog was het geweldig.
Speciale dank en bewondering voor Rob en Caroline. Wat hebben ze het goed voor elkaar gekregen. Kan me voorstellen dat door de regen ze het bos even niet meer zouden zien maar ze bleven lachen en bleven gewoon doorgaan. Niemand heeft iets te klagen gehad. Jawel…..chappeau. respect. En dan te bedenken dat alles nog afgebroken moet worden. Hopelijk is er wel wat hulp geweest en wat zullen ze moe geweest zijn.
Volgend jaar zijn we er zeker bij. Hutje 1 heb ik al gereserveerd zover dat mogelijk is. Rob en Jacqueline….ja hoor jullie kunnen er weer bij hahahaha…..
Ook de anderen wil ik bedanken voor het slagen van dit weekend. Ja hoor…..MR2 club, De Wild Bunch…….geweldig.
Bourtange, daar gaan we naar toe, zeggen we dan tegen vrienden. Huh? Waar of wat is dat dan? Bourtange een plaatsje in het verre hoge noorden waar de ijsberen nog net niet aan je komen snuffelen. Bourtange, een plaatsje in Groningen…jaha daar gaan we naar toe.
In Bourtange wordt een meet weekend gehouden vanuit de MR2 club “de wild bunch”.
Het is vrijdag 6 september.
Het gevoel wat me bekruipt is te vergelijken met 45 jaar geleden maar dan rond 5 december. Vandaag is het zo ver, vandaag gaan we een wereldreis maken.
Sinds mei van dit jaar mogen we ons dan ook eigenaar noemen van een MR2 ZZW30. sinds die tijd ga je dan ook eens op zoek naar wat het wereld wijde web te bieden heeft over deze auto. En zo komen we dan ook bij de Wild Bunch terecht. Wild Bunch, een naam die nu wel een echte betekenis heeft voor me. Heb al eens een meeting mee gemaakt in de sfeer van de MR2. was ook heel leuk moet ik zeggen……dus wat mogen we verwachten van de meeting in Bourtange?
Yvonne en ik twijfelen, gaan we wel of niet? De foto’s van vorig jaar in Bourtange laten een leuke sfeer zien dus we besluiten ons op te geven. Yeah we doen het ondanks de wat mindere meetings die we al in het verleden hebben mogen mee maken in autoclubland. Je wordt dan wat huiverig zeg maar. Oké dan, niet iedereen is het zelfde…. Yvonne vraagt wat dat dan moet gaan kosten een heel weekend? €85.- vijfentachtig knakkers pp.
Ik geef ons op en er is ook nog plek voor een trekkershut. En dan is het zover, we staan aan de vooravond van iets wat heel leuk moet gaan worden. We hebben er zin in.
Vrijdag morgen 6 september, in alle vroegte zijn we het bed uit. Ik altijd wel hoor maar nu ook kroepie. We worden rond de klok van 15.00 uur verwacht. De routeplanner geeft aan dat we er een 3 uur en nog wat over doen. Tja je weet nooit hè. Staan er files, zijn er weg versperringen of is er ergens een vliegtuig neer gestort, je weet nooit wat je op je weg tegen komt. Neem daarbij een dosis eigenwijsheid en dan weet je al dat we lekker op vroeg vertrekken. Alleen ook al dat ik een hekel heb aan te laat komen was al reden genoeg om lekker op tijd te vertrekken. Als we dan te vroeg zijn gaan we in Bourtange wat winkelen, zo nemen we ons voor.
Heel even overwegen we nog om toch aan te sluiten in het treintje wat vertrekt via Emmeloord. Zou dan betekenen dat we al zigzaggend door Nederland moeten gaan rijden. Nee, we gaan linea recta naar Bourtange via Duitsland. Kunnen we ook eens de teugels laten varen van onze Emmer Twee.
Het is prachtig weer. De dagen ervoor waren al bloedje heet en de vooruitzichten zijn prima. Eens kijken, twee slaapzakken achter de stoelen, een dikke kussen past er ook bij. Twee andere kussen onder de klep voor en een goed gevulde weekend tas met kleren. De Emmer is vol haaaaa…..tomtom ingesteld, check. Tankie is vol. Ja ook check…uuhhh alles is gecheckt.
Bijna klaar voor vertrek. Een weekend op een onbekende camping, hoe is de camping? Ja dat weet je nooit en hoe proper is het sanitair? Tja ook dat weet je niet. Op de camping in zeeland waar we aal vier jaar komen is het zo schoon dat je bijna zou denken dat het nooit gebruikt is. Uit voor zorg toch nog maar even Mandela naar zee brengen. Een mooi meditatie momentje, de grote voor bereiding op Bourtange. Hierna nog even lekker douchen, scheren en de bijtertjes poetsen.
Het is dan 8.15 uur. Gentlemen start your engine……vroooeeeeaaaaammmmm…..en de MR2 spint zachtjes. Toedeloe sesamstraat we benne pleite.
Yvonne en ik zijn erg benieuwd. Voor ons een sprong in het diepe. We kennen zo goed als bijna niemand. Hugo en Ilona kennen we al wel vanuit het Zee landse. We laten lekker alles op ons af komen, we zien het allemaal wel.
Dakkie open, zon op het bolletje, het begin is al prima. Ter hoogte van Venlo gaan we Duitsland in richting Duisburg. Het zonnetje schijnt goed, Bertju ligt lekker te slapen op Yvonne’s schoot. Kroepie heeft een smile van oor tot oor. Dan horen we ook nog het liedje van André van Duin op de radio….ooohhhh wat is het leven fijn als de zon schijnt…..lalalala….
Na Duisburg links af naar boven…..weldra vliegen de mercedesen en de dikke bmw’s ons langs de oren. Germany, het land die rekening houd met het testosteron gehalte van de man. Het land waar je eens los kan gaan. En uiteraard gaan we dat ook even proberen. Nu kan het, nu doen we het ook. Langzaam geeft ik de MR2 de sporen. Hoe zal dat gaan? Al snel zitten we op de 170km/h. Bertju boeit het allemaal niet en blijft door snurken maar Kroepie probeert zo af en toe eens op de snelheidsmeter te kijken. Bij 170km/h is het zeer goed te doen zonder dak en ik wil wel eens weten hoe zich dat verder gaat verhouden als we iets sneller gaan. We tikken de 200km/h aan en nog altijd is het te doen zonder dak. Helaas we moeten van het gas af want niet iedereen heeft de behoefte aan een adrenaline shot. Even later ligt de weg weer voor ons open. Hoplaaaaaa daar gaan we weer. In m’n spiegel zie ik een Seat snel groter worden. Die blijven we voor en ineens wordt die seat weer kleiner in m’n spiegel. Nog altijd ligt Bertju te slapen, Yvonne heeft nog altijd de smile en die van mij is groter geworden. 180, 190, 200, 210,……ja we tikken de 220km/h aan. De MR2 ligt als een blok op de weg. Strak sturen vliegen we laag over de Duitse wegen. De kilometers vliegen ons om de oren…..i love it.
Tijd om even een sanitaire stop te maken. Bertju word wakker zodra de toeren van de MR2 zover gedaald zijn dat de motor uit gezet kan worden. Even de beentjes strekken, even een plasje doen. Dan de laatste loodjes. Heb nog even de kans om nog eens te gaan laag vliegen. Dan zien we toch “Bourtange” staan. De vaart is eruit en de tijd is aangebroken om van de omgeving te gaan genieten. En dat is al helemaal mooi als de zon schijnt en ook in Groningen schijnt de zon hahaha…..
Rustig sturend over enkele mooi landschap wegen komen we dan in Bourtange aan. Oei….we hebben de hele rit in nog net geen drie uurtjes gereden. Dus echt laag gevlogen. Het is net rond het klokje van 11.00 uur. Veel en veel te vroeg natuurlijk. We rijden langs de camping. Zien het bordje staan en ook een bordje wat verwijst naar de MR2 meeting. We zijn te vroeg en gaan op zoek naar een winkel centrum. Heb het bordje nog niet gezien of we rijden Bourtange alweer uit. Huh? Die hebben hier geen winkels Kroepie, zeg ik. We rijden de andere kant op en nog voor ik scheet heb kunnen laten rijden we weer Bourtange uit. Dan maar eens op de camping kijken. Langzaam rijden we die bewuste weg in. In de verte zien we leven, d’r staan twee mannen te zwaaien. Aha daar moeten we zijn dus. Later blijken het Rob en Tjerk te zijn die nog bezig zijn met de bewegwijzering. Hallooooooooo…….jullie zijn vroeg…roept Rob. Hij wijst ons de weg naar the place to be, het MR2 walhalla. Wat denk je…..rijd ik verkeerd en krijg dan al meteen een rondrit op de camping. Tjeuuuu plek zat hier. Her en der staan tenten, caravan’s en campers.
Jaaaaaaaa hier moeten we zijn. Een grote feesttent, trekkershutjes en al één MR2 SW20 staat er. Kan niet missen…..
Rob en Tjerk komen dan ook aanlopen. Tijd om kennis te maken. Aangenaam, Jaapio, Yvonne en Bertju. Jullie zijn er vroeg bij, zegt Rob. Tja….we wilden naar een winkelcentrum maar die vonden we niet. Toen dachten we gaan even kijken, kunnen misschien nog een helpende hand bieden met iets of wat en nu zitten we hier hahahaha…. Het voelt al meteen goed. De lachspieren worden al in werking gezet hoor. Even later zitten we aan de koffie met cake. Ook dan maken we kennis met Carolien. Yeah, gezellige lui, niet van het type…..appelenkakkers….my kind of people. Niet moeilijk doen, doe maar gewoon.
Nu we er toch zijn kunnen we een hutje uitzoeken. We gaan voor hutje 1. staat niet zo in de zon. We laden onze spulletjes uit en helpen waar het kan nog even mee. Tjerk laat ons het een en ander zien van de camping. Zo kom ik erachter dat de camping van z’n ouders is. Aha….mooi hoor. Nog even kennis gemaakt met z’n moeder en dan wat banken en tafels slepen. Ook nog wat verlichting ophangen en zo en dan is het wachten geblazen.
Onderhet genot van koffie, cake en stroopwafels kletsen we wat en dan zegt Rob. Jaapio, eigenlijk ben je te vroeg. Als nieuw lid van de wild bunch hadden we wat leuks in petto voor je. Huh? Wa gaan we nou krijgen? Gezien je eerdere ervaringen wilden we jou wel van harte welkom heten in onze gelederen en hebben je eigen troon gemaakt met, jawel, je eigen naam erop. Wijzen op een stoel waar idd m’n naamplaatje ophangt. Ik lig helemaal dubbel en vind dit zo leuk. Echt geweldig. Rob verteld verder dat ze de stoel nog hadden willen versieren met slingers en zo. Het weekend is nog niet eens begonnen maar het kan al niet meer stuk. Van de stoel maak ik uiteraard een foto en zet die op facebook. De hele wereld mag weten van dit welkoms ritueel. Peter is de eerste die reageert. “je bent te vroeg en dat is niet conform de regels, weg wezen jij” hahahaha…..oh oh….gaat me een weekendje worden hoor. We zijn er nog maar net maar de lachspieren doen hun werk al goed. Heerlijk zittend in de zon een blik werpen op de fb. Aha het Emmeloord treintje is ook al in aantocht met de nodige mooie foto’s erbij.
Dan wordt de tap gebracht. Kijk nou zeg een hele bar met tap installatie komt er uit die aanhanger.
Langzaam maar zeker druppelen de eerste feestgangers binnen. En zo maken we dan kennis in real life met hen die we wel kennen van het forum. Hoe vaak ik gehoord heb…aha jij bent Jaapio hahaha….. Dan komt ook het Emmeloord treintje binnen. Jeeeeeeeeee Hugo en Ilona. Bertju is door het dolle als we roepen “kijk eens wie daar is, zoek Ilona”. Hugo verteld me dat Rob en Jacgueline ook komen maar dat ze pech hebben met de sw20. koppakking ligt eruit dus ze komen later. Ohw leuk dat ze ook komen, wist ik niet. Had Rob en Jacqueline leren kennen bij Hugo en Ilona thuis tijden een bbq in onze vakantie. Yvonne had het al geschoten en heeft een idee. Ze roept Ilona mee en even later komen de twee dames op twee trapskelters het terrein op rijden hahahaha…..wanabe MR2 voor beginners hahahaha. Nou, Ilona met haar super blactop AW11 is zeker geen beginner hahahaha….
Meer en meer MR2’s komen eraan, meer en meer lui waarmee we de handen schudden. Tjonge wat een drukte en het lijkt dat er zelfs geen plaats meer is om een MR2 te plaatsen. We komen ogen en…jaha ook oren te kort. Er is genoeg te zien en te horen aan mooi MR2 spul.
De eerste biertjes worden al getapt en er wordt wat af geouwe….. lijkt wel of we die lui allemaal al jaren kennen zeg. Een gemoedelijke leuke sfeer. Zo af en toe is m’n stoel wel onderwerp van gesprek. Is ook een geweldige ludieke actie, niet verwacht hoor. In de drukte zie ik Rob en Carolien druk bezig zijn met van alle en nog wat. Twee gezellige lui die blijven lachen maar druk doende zijn om het de gasten naar hun zin te maken. Iedereen is zich een beetje aan het installeren. De hutjes zijn al snel allemaal bewoont en de op een ander veldje worden de tentjes geplaatst.
En dan…..de lucht begint te betrekken, de zon verdwijnt langzaam. Ik ga maar eens kijken op buienradar. Oei….oooeeeeeiiiiii……een hele strook komt richting Bourtaange aan. Er zitten heel wat rode plekken in wat wilt zeggen dat er noodweer op komst is. Al snel zit iedereen wel op buienradar te koekeloeren. Toch trekt niemand zich er iets van aan. Huhu ik doe toch maar even het dakkie dicht van de emmer. Er wordt ook gemeld, zware windstoten en kans op hagel. Tjonge hoe kan dat nou na al die mooie weersvoorspellingen? Dan komt de catering eraan. Op de tafels die klaar staan wordt een heus koud en warm buffet neer gezet. Even bekruipt me de gedachten dat er een bruiloft gaande is. Dit kan niet waar zijn, schiet er door m’n hoofd.
Rubberen Robbie, hij had van die geweldige rubberen klompen aan……neemt het woord. Iedereen luistert aandachtig. Rob roept dat er zo gegeten kan worden en een huishoudelijke mededeling. Geen donuts maken mist ze zelf gebakken worden. En dan…..Rob heel ons, Yvonne, Bertu en mij, als nieuw lid van de MR2club, de wild buch, van harte welkom. Ook data we als nieuw lid een eigen stoel hebben gekregen hahahaha……ging er haast van blozen. Dat was het dan. Dan breek de hel los. Flitsen, donderslagen en bakken met regen. Oei, windstoten…..al snel wordt er geroepen data iedereen boven de 100kg aan de tent moet gaan hangen. Al snel lijkt het een ritueel van artis met een hele rits slingerapen hangen aan de tent. Geen mens lijkt er door uit het veld te zijn geslagen. Zo hangend blijft men lachen. Als het ergste achter de rug is kan er gegeten worden.
Een koningsmaal, ziet er super uit en het smaakt allemaal ook nog eens. Zo te zien heeft iedereen het naar z’n zin.
Bertju meets James. Ai…..geen succes. Arme James heeft z’n pootjes helemaal ingepakt. Aan Jelona vraag ik wat er allemaal gebeurt is zeg. Krijg het hele verhaal te horen. Heel even snuffelen James en Bertju aan elkaar maar helaas zijn ze bezig hun rangorde aan het bepalen. En ja hoor….ze laten wel even duidelijke horen dat ze van elkaar aanwezigheid niet gediend zijn. Jammer jammer, geen vriendjes dus.
Dan komen ook Rob en Jacqueline binnen gedruppeld. Hallooooooo……wats kebeurt? Rob verteld dat de koppakking eruit ligt van de sw. Ai ai ai nie goe. Ze willen toch eerst hun tentje gaan op zetten. Tjonge is ook wat in de regen. We nodigen hun uit om bij ons in de hut te slapen. Yvonne en ik hebben die hut tot onze beschikking en er is plaats voor vier. Hoeven jullie niet de tent op te zetten in de pratsj. Strak plan vinden Rob en Jacqueline dat……..maar wat Bert en Ernie daarmee te maken hebben?
Wat volgt is een zeer zeer gezellige avond. Bacchus vaart er wel bij. Er wordt heel wat rond gekeken bij al het moois wat er staat aan MR2’s. de auto van Volkmar is een juweeltje. Hij laat even de zes cilinder horen. Wat een sound zeg, prachtig. In de tent is het feest en dat zonder muziek. De drank vloeit rijkelijk en de lachspieren staan in de hoogste stand.
Bertju en James laten alles maar over hun heen komen. Konden ze eerst nog even op de tafels slapen, later was hun plekje toch op de stoel. Bertju was doodmoe en we hebben hem z’n dekbedje maar even gepakt zodat hij lekker kan slapen.
Aan alles komt een end en ook aan de deze eerste Bourtange dag. Waar anderen nog lekker verder gaan feesten is het voor ons wel welletjes geweest. Klokje slaat al 0.30 uur en Jaapio ziet al het eea dubbel. Met de gedachten aan de morgen leek het me verstandig om niet door te gaan tot het lal moment z’n intrede zou gaan doen. Net voor dat ik zou gaan spreken met dubbele tong riep een verkwikkende douche me.
Na de douche was het tijd om te gaan slapen. Jaja slapen…..Rob en Jacqueleline sliepen op de boven bedden en Yvonne en ik onder. Tja….op zich was dat al lachen. Wie zou het hardste gaan snurken? Als laatste kruip ik de slaapzak in. Ahum….beetje klein voor mijn postuur. Bertju heeft zich genesteld bij m’n hoofdkussen….. tjonge en dan begint het hoor. Slaap lekker Bertju, hoe is het Ernie? Ernie haal die bananen uit je oren. Uuhhh ik hoor je niet Bert want ik heb bananen in me oren….. wat had ik een dorst, gaat het verder op de toon van Ernie…..de tranen liepen me over de wangen van het lachen. Echt erg was dat. Ja dan is het echt tijd om stil te zijn, slapen…..ja makkelijk gezegd. Het is bloedje heet in dat hok. Geen raam of deur open. Hoe laat het is weet ik niet. Heel stil en voorzichtig zoek ik m’n telefoon. Pppfffff…..4.15 uur. Mot plassen zeg en heb al een koppijn wil je niet weten. De hamer van Bacchus heeft me niet gemist. En nu dan? Wil niet dat de anderen wakker worden maar wil wel even de blaas ledigen en als het kan een pijnstiller pakken. Jaha waar liggen die pijnstillers dan? Ik weet het niet en zo iets zoeken in het donker is not done wil je niemand wakker maken. Als een dief in de nacht kruip ik m’n slaapzak uit op zoek naar m’n Crogs. Op naar de wc…..in m’n blote body want m’n shirt vond ik ook niet. Dan toch maar met koppijn terug m’n nest in
Zaterdag 7 september,
Oh oh oh…wie klopt daar zo. Da benne eg nie fijn die knallende koppijn. Gelukkig toch wat geslapen dat wel. voorzichtig m’n nest uit en een pafke roken voor de hut. Langzaam hoor ikw at gestommel in de hut. Aha de andere zijn ook wakker. Een blik over het terrein, een terrein vol met MR2’s. een wazige mist hangt over alle auto’s. onze buren zijn ook al wakker. Het heeft de halve nacht geregend, roept Jelona. Her en der ziet het er naar uit dat de wild bunch wakker aan het worden is. Rob, Jacqueline en Yvonne zijn ook wakker. Dan krijg ik te horen dat zodra ik stopte met Bert en Ernie ik al snurkte hahahaha…….schijnbaar heb ik dus gewonnen. Eindelijk tijd om een pijnstiller te pakken. Op de koffie moeten we nog wat wachten. De tent loopt langzaam ook weer vol en dan zien we toch wat vermoeide gezichten hahaha……het hoge woord is er toch wel vanaf maar de lachende gezichten niet. Jeeeuuuuu koffie is klaar.
Heerlijk, een bakkie. Dat doet wel even goed. Zo rond 9.15 uur is het ontbijt tijd. Ook nu weer zien we Rob en Carolien zich de voeten onder hun lijf vandaan lopen. Ook hun kids doen gezellig mee en helpen waar kan. Ook nu weer een subliem ontbijtje hoor. Lekkere broodjes met keuze genoeg aan beleg. Gemoedelijk zit iedereen te eten en te keuvelen over de dag van gisteren.
Rob neemt weer het woord en verteld wat de bedoeling is. Straks gaan we te voet wandelen naar de vestiging van Bourtange. Daar wacht ons een verrassing. Daarna is het voor iedereen tijd om wat voor zich zelf te doen. Wat winkelen of op het terrasje zitten wat drinken. Tegen 13.00 uur gaat de wandeling terug naar de camping alwaar gestart gaat worden met de toertocht.
Het weer is weer goed. Niet echt heet maar het zonnetje laat zich wel zien. Met gevulde maag gaat het richting de vestiging. Gelukkig niet al te ver lopen met die kapotte knie van me maar het is goed te doen. De vestiging is een en al pracht en praal. Heel erg leuk om dat te mogen zien. Midden op het plein worden opgewacht door enkele mannen in klederdracht. Bewapend met lansen wat al nog meer uit de tijd dat de Neanderthalers net uitgestorven waren. Dat is echt leuk. We krijgen een heel verhaal te horen over Bourtange, over de vestiging en nog meer. Er gaat zelfs geschoten worden. We worden naar de kanonnen geleid en ook daar een heel verhaal over de kanonnen. En er staan er wat hoor. Ook over de kogels en dat er zelfs met keien werd geschoten. De hel zwik wild bunchers luistert aandachtig. Krijg zo’n meute maar eens in het gareel. Als makke lammetjes neemt iedereen het verhaal in zich op. Nee daar heb je geen strakke organisatie voor nodig. De man in klederdracht neemt ons een stuk verder mee. Daar gaat het gebeuren hoor. Bij een klein inimini kanonnetje staan de andere mannen in klederdracht al klaar. De kanon staat gericht naar Duitsland. Bourtange ligt tegen de Duitse grens aan en ook daarover krijgen we een heel verhaal. Bourtange heeft de vergunningen om met die kannonen te schieten. Er wordt ons uitgelegd hoe dat vroeger in z’n werk ging en het wordt ook zo helemaal na gespeeld. Een staafje kruit gaat het kanonnetje in en wordt goed aan gestampt. Het lontje gaat erin en dan roept de man in klederdracht “Barba papa” naar Rob en wilt hem bij zich hebben. Rob heeft de eer om het kanonnetje af te vuren. Hij krijgt uileg hoe dat moet doen en de omstanders wordt verteld waar ze zich aanmoeten houden. Jaaaaaaaa Rob steekt de fik er in en dan…….je zou het niet denken maar tering wat een knal zeg. Heftig…….een knal een flinke rookpluim het kanon, zal het maar geen kanonnetje meer noemen. Tjongejonge….
Het verhaal gaat verder. Naast het net afgeschoten kanon(netje) staat een exemplaar maar dan vele malen groter. Zal toch niet waar zijn hè? Gaan ze die ook afschieten? Jajajajaja….. Uit een stalen bak wordt het kruit gehaald. Dat ding is zo groot, een hele grote rol met kruit. Dat rolding wordt de loop in gestampt en dan……Volkmar, onze Duitse mede clubgenoot heeft de eer om op z’n eigen land te gaan schieten. Volkmar is een Duitse heer op leeftijd met een wel hele mooie MR2. de zes cilinder….. geweldig om te zien. Je ziet het gebeuren, je bent erop voorbereid maar zodra dat kanon afgaat …… olala….een geweldige dreun, een knal zo hard, een rookpluim…..poeheeeeeeee…je schrikt je het apenzuur zeg.
Nou als dit geen verrassing was. Dat maak je niet mee in Brunssum….
Weldra zitten we aan de icetea midden op het plein. Het is gezellig en dan…ai, de regen laat zich zien. We kruipen nog even onder de parasol. Toch breekt de tijd aan om terug te wandelen.
Poepoe, mij is moe. De rekening van een avondje tetteren komt eraan. Niet zeiken jochie, doorlopen hahaha…..eenmaal weer bij de caamping is het nog geen tijd om aan de toertocvht te beginnen. Jacqueline overweegt ook een zzw30 aan te schaffen in de toekomst. Hier heb je de sleutel ga je toch een stukje rijden, zeg ik tegen haar. Samen met Yvonne kruipt ze onze emmer in en gaan een stukkie rijden. Als de dames weg zijn roept Rob iedereen bij elkaar. Iedereen wordt verzocht bij z’n auto te gaan staan. Aaaarrrgghhhhh m’n auto is nog niet terug hahahaha. We krijgen een uitleg over de toertocht en iedereen krijgt een route beschrijving en een mooie sticker als aandenken. Wat later komen de dames ook terug. Als ik het goed begrepen heb is Jacqueline om, ze wilt op termijn ook wel een zzw30.
Toertocht gaat beginnen hoor. Ik weet het nog wel uit m’n motortijdperk en de toertochten daarvan. Rijd je achteraan dan is het flink aanpoten om de voorste bij te houden. Ik wist daat Peter de toertocht zou gaan aanvoeren en……ik zorgde er wel voor dat ik achter Peter zou gaan rijden. Ed, in z’n gele zzw30 reed achter me.
Jeeeeeuuuuuu daar gaan we dan. Geen regen meer gelukkig maar het dak had ik nog wel dicht. Niet veel later zie ik anderen hun dak eraf doen dus ook ik spring eruit en ook snel het dak open. Is toch wel zo leuk. En dana gaat het gebeuren hoor. Een hele sliert MR2’s achter elkaar, geweldig gezicht maar ook zeker een geweldig geluid. Peter geeft al redelijk de sporen en ik volg lekker. Mannen en hun toy’s. af en toe hoor ik Ed achter me flink gassen als we weer op trekken. Heel af en toe gaat hij een beetje dwars. Goed gecontroleerd wel en niemand anders in gevaar brengend. Ik lig helemaal dubbel als ik dat zie, geweldig. Tja en dan valt de de meute toch wat uit elkaar. Onvermijdelijk met dergelijke aantallen. Maar dat is niet erg iedereen heeft de route beschrijving. Na een leuke tocht is het tijd om te tanken. Enkele sluiten weer aan en anderen zien we niet meer. Vlakbij het tankstation is de tussenstop en daar vinden we de rest van de gang. En dan, dan hoor ik de M5 voorbij komen. Wat een sound heeft die BMW M5. had ik nog niet eerder gehoord. Een sound zeg ik je, een mix van een geweldig moetor geluid maar ook van de draaikolk in de tank. Erg gaaf om die gas te horen geven. Maar ook de Honda S2000 klinkt super. Mooi auto ook.
Na een drankje en wederom de lachspieren te hebben aangesproken gaat de rit weer verder. Nu besluiten we achteraan aan te sluiten. Mooi mooi mooi om al die MR2’s voorbij te zien komen. Echt waar ik vind het geweldig. Wij sluiten als één van de laatste aan en dan……het duurt niet lang en de meute is alweer verdwenen hahaha…..ja uuuuhhhh….nu rijd ik voorop en weet begod niet welke kant ik op moet. Rob rijd achter me en laat hem voorbij. Hahahaha en dan is ook Rob het spoor bijster maar niet zo erg dat hij niet weet hoe en wat. Nu gaat het allemaal wat rustiger en hebben zelfs de tijd om wat van het Groningse landschap te zien. Jawel, Groningen is ook mooi. Amai…..donkere wolken pakken zich samen boven het Groningse. Het wordt echt donker. Rob stopt om z’n targa dak dicht te doen. Ook wij sluiten het dak want dat er regen komt mag duidelijk zijn. Met dakkie nu dicht gaan ook wij verder. Jawel, raindrops keep falling on my roof. We komen bij een stoplicht en….en aan de andere kant komen we de hele meute weer tegen. Peter nog altijd voorop maar…..het regent pijpenstelen en Peter komt langs gereden met het dak open wwwoooeeehahahaha……we proberen aan te sluiten maar helaas heeft Anouk haar MR2 zo te horen een probleempje. Die klinkt niet echt lekker en zo te horen zijn er nog maar drie cilinders die hun werk doen. Haar emmer meurt ook flink, wij rijden er achter en ik houd gepaste afstand. Wat later sluiten we weer aan bij de hele meute en komen op mooie wegen. Op de tomtom zie ik dat we weer richting Bourtange gaan. Rob heeft het zover gekregen dat we over de vestiging mogen rijden waar dat normaal gesproken verboden is. Tjonge dat is wel heel erg leuk. De hele sliert rijd dan de vestiging op. De lui die op de terrassen zitten kijken hun ogen uit. Is ook bijzonder om zoveel van die MR2’s te zien rijden. Ronde de molen, stoppen voor enkele foto’s, door rijden en weer aansluiten. He-le-maal geweldig dit. Toch wel ook bijzonder dat op juist “die” momenten het gestopt is met regenen.
Eenmaal terug op de camping staat het veldje zo weer vol met alle bolides. Meer als de dag ervoor want enkele zouden alleen de zaterdag komen. Iedereen kruipt de tent in. De regen laat zich ook weer zien en een blik op buienradar leert ons dat ons nog heel wat te wachten staat. Oh oh en er staat een BBQ op het programma. Dan wordt het vlees gebracht….zowheeeeee kosten nog moeite bespaard. Voor iedereen zijn er zes stuks vlees vaan verschillende aard. Vriendelijk verzoek om ook aan anderen te denken. Nou dat mag geen moeite zijn hè en is ook geen moeite. De vlam gaat in de pan en de regen is weer weg…..hoe is het mogelijk. Iedereen kan z’n eigen stukje vlees BBQ-en op de twee aanwezige grote BBQ’s. hahaha gezellig zo iedereen naast elkaar. Naast het vlees zijn er verschillende koude schotels, stokbrood en genoeg keuze in sausjes. Kortom tot in de perfectie geregeld. Het is weer een gezellig boel en iedereen heeft het naar z’n zin zo te zien. Dat niemand wat te kort is gekomen blijkt te zien aan hoeveel er over is gebleven.
Weldra is het weer een gezellige boel. De biertjes vloeien weer rijkelijk en er wordt weer heel wat gelachen. En dan horen we gitaar muziek. Rockin Billy noem ik um maar heeft z’n gitaar ter hand genomen en creëert een nog gezelligere boel ervan. Oei……zelfs m’n naam hoor ik in één van z’n liedjes……echt het is heel gezellig. Ondanks de vele regen die nu echt met bakken uit de lucht komt. Langzaam vormen zich in de tent zelfs wat waterplasjes wat ook weer voor heel wat hilariteit zorgt. So wath, we zitten zo goed als droog. Op een enkele plek lekt de tent wat maar dat boeit niemand wat.
De tablets en smartfoons gaan van hand tot hand. Heel wat foto’s zijn al op fb geplaatst. Echt leuk weer en zeer gezellig. Nog voor dat m’n offering aan Bacchus dergelijke vormen aan gaan nemen dat de bewustwording nihil is stop ik ermee. We hebben een hele rit voor de boeg op zondag. Ook Kroepie en Rob en Jacqueline zijn moe…..we duiken ons hutje in hoor. Als we buiten de feesttent komen is het veld al omgetoverd tot een drassige zooi. Tja…..bij de hut maak ik m’n voeten maar even zo schoonmogelijk, douchen doen we maar niet meer, morgen is er weer een dag hahaha…..
Heel even is het nog lachen geblazen maar de vermoeidheid heeft de overmacht en weldra is het in onze hut stil…….stil? gesnurk is het devies. Ergens midden in de nacht wordt ik wakker van een volle blaas die op knappen staat. Huh…..nog altijd geroezemoes in de feesttent. Dan zal het nog niet zo laat zijn dan gaat er door me heen. Zachtjes kruip ik weer terug m’n nest in. Deze reis hen ik wel goed geslapen en wordt flink later als normaal wakker.
Zondag 8 september,
Zachtjes kruip ik m’n nest uit. De anderen slapen nog. Als ik buiten kom zie ik al heel wat beweging op het terrein. Het regent werkelijk weer bijbestelden. Jaaaaaaaaaa Bourtange aan zee….tussen alle bolides door zie ik paraplus voorbij komen. Uuhhh eerst een longtorpedo hoor. En dan ga ik ook pootje badend richt de plee. Tjonge wat een water overal. Letterlijk lijkt alles in het water gevallen te zijn maar figuurlijk…oooooohhhhhhh nee hoor. Iedereen ziet er nog altijd vrolijk uit…ja ahum….ook wat bezopen gezichten hahahaha….
Regen, regen en nog eens regen. Ook in de feesttent is het nu één groot waterballet. Bertju heeft totaal geen zin om z’n ochtend plasje te doen en blijft resoluut staan waar het droog is. Ooohhhhhh ik snak naar een bakkie koffie. En bij snakken zal het blijven ook want de koffie machine is door gebrand, kaput, kaduuk en ze doet het ook niet meer. Melk staat op het menu. Oeps…..en m’n kop is duf. Tja niks aan te doen hè hahaha….we blijven lachen. Vind het wel erg triest voor Rob en Carolien die ondanks alles blijfen lachen en blijven lopen om alles in goede banen te leiden. Jawel dat is ze goed gelukt hoor. Ook nu weer als het tijd is om te ontbijten. Met verkrachte eenden…..uuuuhhhh vereende krachten wordt alles weer klaar gezet zodat de gasten kunnen ontbijten.
Ed komt ook binnen gelopen…..hey Ed heb je alles al ingepakt jongen? Jaja, zegt Ed. heb de tent met haringen en alles van de grond getrokken en zo voorin de zzw gepropt. Klaar. De rest zzie ik thuis wel hahaha. Geweldig. Hugo, Ilona, Rob en Jacqueline zijn er inmiddels ook weer. Volkmar en Andrea komen de tent in en zoeken een droog plekje. Ik sta wel even op voor ze dat ze toch even bij kunnen komen. Bertju heeft nog steeds de grond niet aangeraakt……vies hè kereltje en hij kwispelt goedkeurend. Dan is er toch thee, broodjes en zelfs gekookte eitjes.
Enkele zijn al vertrokken maar een grote groep vinden we nog aan het ontbijt. Ook wij zijn er wel aan toe om huiswaarts te keren. Gezien het weer en wat er nog aan komt is hard rijden taboe. Het veld is inmiddels een grote modderpoel geworden. Het blijft maar regenen. Tussen de druppels door prop ik onze bagage de MR2 in. M’n voeten zijn nu zo vies en zitten onder de modder dat ik maar besluit de Crogs aan te houden en ze in de auto uit te doen. Dan maar op bloten voeten rijden. We nemen van iedereen afscheid, bedanken Rob en Carolien voor de goede zorgen……en kruipen snel de emmer in. Alles nat en weldra zijn de ramen beslagen. Even wachten tot we zicht hebben en dan kunnen we de modderpoel uit.
ByBy Wild Buchers, ByBy Bourtange….ByBy geweldig mooi weekend.
Nah gaat een mooi rit worden Kroepie, zeg ik. Dat wordt voorzichtig rijden. Weldra draaien we de snelweg op in Duitsland. Nog altijd komt de regen met bakken uit de lucht. Ik doe echt voorzichtig want weet ook niet hoe de MR2 het doet in de regen. Zolang hebben we die nog niet. Op zich kan het geen kwaad om zo rond de 110 a 120km/h te rijden. Ze ligt strak op de weg. Na een tijdje wordt de regen minder en zelfs houd het op met regenen. Hoe verder we het zuiden naderen hoe droger het wordt. Dan is het zelfs helemaal droog en lijkt de zon door te breken. Op zich geweldig natuurlijk maar helaas gooit de vermoeidheid roet in het eten. Ik heb het zwaar en moeite om de ogen open te houden. Door de ramen open te doen blijf ik wel bij m’n positieven en als ik de emmer weer even de sporen kan geven neemt ook m’n helderheid toe. Als we nog maar 40km hoeven te rijden is het verstandig om toch maar even te gaan stoppen. Het zonnetje schijnt. Dan krijg ik m’n eerste bakkie koffie. Bertju kan dan eindelijk ook even z’n plasje doen. Hehe even bij komen. Voor wat energie nemen we wat te snaaien…..ja we kunnen er weer even tegenaan. Toch heb ik het de rest van de rit ook nog wel zwaar hoor. Achja wat heet zwaar, gewoon moeite om de ogen open te houden. Gapen en in de ogen wrijven hahaha. 10.35 uur vertrokken en 13.40 uur rijden we de straat bij ons thuis weer in. Niet slecht gedaan en mooi op tijd om de start van de formule 1 nog te zien. Snel alles uitladen……en 10 minuten later plof ik de bank op. De start heb ik nog wel gezien maar de rest heb ik niks van gezien. Het duurde niet lang of ik lag op de bank te snurken. Yvonne is na een douche even het bed in gedoken.
Zo dan…daat was onze eerste meeting met de Wild Bunch. Wat hebben wij genoten zeg. Wat hebben we leuke mensen ontmoet, wat hebben we gelachen….al had het koeienstront geregend, dannog was het geweldig.
Speciale dank en bewondering voor Rob en Caroline. Wat hebben ze het goed voor elkaar gekregen. Kan me voorstellen dat door de regen ze het bos even niet meer zouden zien maar ze bleven lachen en bleven gewoon doorgaan. Niemand heeft iets te klagen gehad. Jawel…..chappeau. respect. En dan te bedenken dat alles nog afgebroken moet worden. Hopelijk is er wel wat hulp geweest en wat zullen ze moe geweest zijn.
Volgend jaar zijn we er zeker bij. Hutje 1 heb ik al gereserveerd zover dat mogelijk is. Rob en Jacqueline….ja hoor jullie kunnen er weer bij hahahaha…..
Ook de anderen wil ik bedanken voor het slagen van dit weekend. Ja hoor…..MR2 club, De Wild Bunch…….geweldig.
-
Green Goblin
- Berichten: 12095
- Lid geworden op: 22 dec 2006, 06:55
- Type MR2: AW11
- Contacteer:
Even wat met onze foto's
Zo dan, nu even in woord en beeld……eens kijken.
Na een leuke rit van ruim 315 kilometer komen we in de buurt. Bourtange staat al aangegeven. Tomtom kan uit
Nog ff en we benne er
Heerlijk zonnetje
Prachtige omgeving
Bertju vind het ook best leuk
Heel creatief hiero
Aha…kan niet missen.
Ontvangst comité. Rob en Tjerk
We benne de eerste.
Reserve wiel hebben we niet nodig
Bertju heeft z’n plekkie al gevonden hoor
Kiek es an. Koffie in stijl….en meteen te zien bij wie
Tot tranen toe geroerd….dat ik iets te vroeg was mocht de pret niet drukken. Speciaal voor mij…als nieuw WB lid…..hoe mooi.
De tap…..yeah
Een zeer belangrijke hoek hahaha
Onze slaapplaats
Men begint binnen te druppelen.
De mooie AW11 van Ilona.
Yvonne en Ilona konden het niet laten. Wanabe MR2’s hahaha
Zij het toch al, eenhele belangrijke plek
Het wordt al iets drukker
Het veldje voor de tenten
Yeah…..
Ohw yeah
Moe….heel moe
En James ook….
Zaterdag morgen Bertju uitlaten. Daan kom je dit tegen in de mist.
Mooi hoor.
Veldje vol met moois
Alle ballen verzamelen
Prachtige vestiging van Bourtange
Zo hoor je nog eens wat
En leer je wat
En hoor je een beetje
En hoor je heel veel…..schrikken was dat
Na al dit moois een lekker lunch.
Het begin van de toertocht
Bertju geniet er ook van. Als hij maar mee mag
De tussenstop
Lekker wat drinken en Bertju doet z’n oogjes dicht
James heeft ook fun ondanks z’n verwondingen
En weer on the road again
Rondje door de vestiging van Bourtange
Spreekt voor zich
Na een heerlijk maal is het goed….. hihihi
Rockin Billy…..with the song “jaapio is eenbuffel, geef die man een knuffel” waaaaaaaahahahahaha
Nog een sfeer fotootje
Bertju is sleeping
Zo dan, nu even in woord en beeld……eens kijken.
Na een leuke rit van ruim 315 kilometer komen we in de buurt. Bourtange staat al aangegeven. Tomtom kan uit
Nog ff en we benne er
Heerlijk zonnetje
Prachtige omgeving
Bertju vind het ook best leuk
Heel creatief hiero
Aha…kan niet missen.
Ontvangst comité. Rob en Tjerk
We benne de eerste.
Reserve wiel hebben we niet nodig
Bertju heeft z’n plekkie al gevonden hoor
Kiek es an. Koffie in stijl….en meteen te zien bij wie
Tot tranen toe geroerd….dat ik iets te vroeg was mocht de pret niet drukken. Speciaal voor mij…als nieuw WB lid…..hoe mooi.
De tap…..yeah
Een zeer belangrijke hoek hahaha
Onze slaapplaats
Men begint binnen te druppelen.
De mooie AW11 van Ilona.
Yvonne en Ilona konden het niet laten. Wanabe MR2’s hahaha
Zij het toch al, eenhele belangrijke plek
Het wordt al iets drukker
Het veldje voor de tenten
Yeah…..
Ohw yeah
Moe….heel moe
En James ook….
Zaterdag morgen Bertju uitlaten. Daan kom je dit tegen in de mist.
Mooi hoor.
Veldje vol met moois
Alle ballen verzamelen
Prachtige vestiging van Bourtange
Zo hoor je nog eens wat
En leer je wat
En hoor je een beetje
En hoor je heel veel…..schrikken was dat
Na al dit moois een lekker lunch.
Het begin van de toertocht
Bertju geniet er ook van. Als hij maar mee mag
De tussenstop
Lekker wat drinken en Bertju doet z’n oogjes dicht
James heeft ook fun ondanks z’n verwondingen
En weer on the road again
Rondje door de vestiging van Bourtange
Spreekt voor zich
Na een heerlijk maal is het goed….. hihihi
Rockin Billy…..with the song “jaapio is eenbuffel, geef die man een knuffel” waaaaaaaahahahahaha
Nog een sfeer fotootje
Bertju is sleeping
-
MR 2000
- Zere vingers van het typen..
- Berichten: 574
- Lid geworden op: 28 dec 2006, 15:40
- Type MR2: AW11
Het was weer een zeer gezellige boel 
In eerste plaats bedankt Rob en Carolien (y) voor het goede ontvangst en goede zorg!!
Het was echt af.
En natuurlijk ook aan al die gene die er ook van de partij waren.
Het te rein begint al aardig vol te lopen!!
Zotte Dré was er ook weer om de boel te verzieken
We hadden op de avond nog af te rekenen met een stormpje (van 100 km zei buienradar.)
Dus hadden ze wat lomp gewicht nodig om de tent op haar plaats te houden
De volgende ochtend zag het er zo uit niet dat er wat scheelt met de lens van het fototoestel.
De vestiging van Bourtange,
Met wat kanonnetjes was zeer interessant als u het mij vraagt
Die dag had ik zeker 50 biertjes op!! (van daar dat het bier zo snel op was
1 vinger bier en de rest was schuim :-\
Op weg naar huis viel het er mee bakken uit de lucht ik dacht ik zal maar op mijn gemakje naar huis rijden.
Maar dit was ik al snel vergeten ben 20 min sneller dan ik was aan gekomen bij het droge.
Het was soms wel trikie met bijna geen profiel.
Terug thuis daar in het verre zuiden kon ik gelijk alles te drogen hangen.
In eerste plaats bedankt Rob en Carolien (y) voor het goede ontvangst en goede zorg!!
Het was echt af.
En natuurlijk ook aan al die gene die er ook van de partij waren.
Het te rein begint al aardig vol te lopen!!
Zotte Dré was er ook weer om de boel te verzieken
We hadden op de avond nog af te rekenen met een stormpje (van 100 km zei buienradar.)
Dus hadden ze wat lomp gewicht nodig om de tent op haar plaats te houden
De volgende ochtend zag het er zo uit niet dat er wat scheelt met de lens van het fototoestel.
De vestiging van Bourtange,
Met wat kanonnetjes was zeer interessant als u het mij vraagt
Die dag had ik zeker 50 biertjes op!! (van daar dat het bier zo snel op was
1 vinger bier en de rest was schuim :-\
Op weg naar huis viel het er mee bakken uit de lucht ik dacht ik zal maar op mijn gemakje naar huis rijden.
Maar dit was ik al snel vergeten ben 20 min sneller dan ik was aan gekomen bij het droge.
Het was soms wel trikie met bijna geen profiel.
Terug thuis daar in het verre zuiden kon ik gelijk alles te drogen hangen.
-
Green Goblin
- Berichten: 12095
- Lid geworden op: 22 dec 2006, 06:55
- Type MR2: AW11
- Contacteer:
-
mr2PUNTfreak
- Berichten: 5387
- Lid geworden op: 27 dec 2006, 18:37
- Type MR2: AW11
