We zijn weeral terug thuis van een zeer geslaagde weekendt te Duderstadt.
Met The Wild Bunch ,het weer zat mee en vooral het gezelschap was top!
Vond het wel een beetje raar dat ik er als enige Belg was maar dat kon de pret niet drukken
En hebben zoals gewoonlijk weer zeer goed rond gereden al was het de eerste dag voor mij althans bijna verkeerd afgelopen op een vochtige ondergrond in een bocht heeft de MR mij bijna alle hoekjes laten zien maar kon hem net in bedwang houden ,al maar goed dat er geen tegenliggers waren.
Wat een omgeving daar zeg het is er altijd genieten van het uit zicht.
Aan allen die er bij waren bedankt voor dit mooie weekend!!
En in het bijzonder Erik die dit weeral mooi geregeld heeft.
En ook Mario die zondag voorop reed.
Wat sfeerbeeldjes van dit zeer geslaagd weekend!!
De eerste nacht had het zelfs goed gevroren, dit was snel gedooid zodat we er weer volle bak tegen aan kunnen
Dat de sfeer er weer goed in zat moet ik niet vertellen zeker.
Het Paasvuur en ook heksen verbranding beeld ik mij daar bij in :o
Laten we ook Robke niet vergeten, hij heeft dan wel een beetje een voorkeur voor verkeerde merken, maar hij heeft zowel de zaterdagtour als de zondagnachtrit super voorgereden. Petje af. Mooie route, goede snelheid (voor mij dan ), prima stops. Ik zou het bijna niet zeggen, want dit moet ik nog jaren aan gaan horen , maar hulde wie hulde toekomt.
Maar het was weer een leerzame meeting. Wat heb ik geleerd ?
* Laat nooit Flip je auto wassen. Hij is namelijk snel afgeleid en dan heeft hij hem niet af....
* Over wassen gesproken....Als je een schone MR2 wilt, kun je beter omrijden via route Zuid....
* Richard heeft een nieuwe BOV uitgevonden. Er zit nog wat detailwerk aan, maar ik kan dit zeggen, het geeft een apart geluid...
* De Schnappsverkopen bij het Paasvuur hebben dit jaar de verwachtingen overtroffen....
* Flip kan blijkbaar 9 schnitzels op. Alleen daarna lukt een klein bakje chocolademousse niet meer...
En er was ook nog iets met Hugo's klopper, maar waarom die bekend is helemaal in Duitsland weet ik niet....
Korte samenvatting:
Rustig heengereden, aangekomen, even in het hotel zitten, rustig ritje gedaan, gegeten, beetje gedronken en gebabbeld.
Klein ontbijtje, rustig tourtje, gegeten, paasvuur, in de caravan.
Klein ontbijtje, rustig tourtje, gegeten, nog even rustig rondgereden, afsluiten in de caravan.
Klein ontbijtje, rustig teruggereden, onderweg nog wat onderhoud gepleegd.
Hugo's klopper staat in duitsland bekend om zijn formaat, er is daarom een schnapps-soort naar vernoemd. Google maar ff op hugo en klopfer... :-)
Voor de rest is je samenvatting verbazend accuraat! Laat ik em aanvullen met wat cijfers, sfeerbeelden en goedbedoelde adviezen voor diegenen die twijfelen of ze een keer mee moeten.... (en ja, Erik heeft gelijk, what happens in D-stadt etc., dus laat ik het houden bij enkele algemene observaties... :-) )
In totaal zo'n 500 km snelweg gehad c, 400 kilometer binnendoorweggetjes op weg van en naar huis (dank wederom aan vorfuehrer Erik) (had ik al gezegd dat je het beste met route noord mee kunt?), en zo'n 850 kilometer gegumd verdeeld over 4 ritten, waarvan 1 traditioneel in het donker (= minder verkeer op de weg en minder pottenkijkers die je snelheid in de gaten houden).
De verzorging was -zoals elke keer dat we bij de fam. Moneke te gast zijn- weer top, prima eten, uitstekende cappucinootjes en een ideale bar (de caravan) om 's avonds ervaringen uit te wisselen en soms per ongeluk een goed gesprek te voeren :-)
Organisatie was er wederom nauwelijks, soms kijken een paar pieten elkaar even aan en voor de rest is het verloop van een dag te typeren als 'organisch'. Oftewel, we regelen met zijn allen wat er gaat gebeuren en een ieder is vrij te doen waar hij of zij zin in heeft. Merkwaardig genoeg heeft dat vrijwel altijd te maken met auto's. Zoals Mirjam het aan haar ouders uitlegde zonet: "je rijdt de hele dag een beetje door de Harz in een auto, er worden foto's gemaakt van auto;s, en als je uitstapt wordt er gepraat over auto's" :-)
En in de categorie adviezen: Kom vooral niet in een Honda, want daar worden grappen over gemaakt. Kom ook niet in een Celica, want daar worden grappen over gemaakt. Kom vooral niet in een AW11, want dan moet je verplicht poetsen. Kom zeker niet in een SW20, want die wordt onderweg lichter gemaakt zodat ze beter door de bocht gaan. En daar worden dan weer grappen over gemaakt. En kom vooral niet in een spyder, want daar worden grappen over gemaakt. Kom je in een ZZW, je raadt het al, ook daar worden grappen over gemaakt. Eigenlijk het enige dat je kunt doen is in een turbo komen die net zo hard gaat en glimt als die van Richard, want dan durft niemand er grappen over te maken (maar daar vinden we dan tijdens het ontbijt wel weer wat op ) Ergo: Neem je jezelf niet al te serieus, dan heb je een HILARISCH weekend!
Oh ja, je snelheid regel je door plaats te kiezen in het treintje. vuistregel: hoe verder achteraan, hoe hoger de bochtsnelheden moeten liggen. Er zijn gekken die juist daarom expres achteraan gaan rijden , de meer volwassen deelnemers gaan direct achter de turbo rijden voor een gratis fluitconcert.
Opstaan doe je tussen 06.00 (koffie?) en 10.00, en als je de motoren hoort starten moet je als de sodemieter naar beneden om ook in te stappen, want dan ben je hoogstwaarschijnlijk de laatste. Maar geen nood, want als je de kleine Aral in Duderstadt weet te vinden kun je tot een half uur na vertrek de groep terugvinden, want er is meestal wel een turbo of een SW met de zeer zeldzame kleinere (want lichtere!) benzinetank die hoognodig moet tanken.
Anyway, genoeg geleuterd, dit was weer een TOP-editie! Allen dank voor de gezelligheid, de goede gesprekken, het uitstekende vorfuehrwerk (Danke dir Mario, Rob en Erik!) en het vele slappe geouwehoer!
Mijn bijdrage aan dit weekend
[youtube]rF8TAQ1lRWU&feature=youtu.be[/youtube]
Opstaan doe je tussen 06.00 (koffie?) en 10.00, en als je de motoren hoort starten moet je als de sodemieter naar beneden om ook in te stappen, want dan ben je hoogstwaarschijnlijk de laatste. Maar geen nood, want als je de kleine Aral in Duderstadt weet te vinden kun je tot een half uur na vertrek de groep terugvinden, want er is meestal wel een turbo of een SW met de zeer zeldzame kleinere (want lichtere!) benzinetank die hoognodig moet tanken.
Volgens mij waren wij elke dag als laatste, heerlijk uitgeslapen aan de dag begonnen!
Rondje Harz met Robke!
[youtube]mnl2l-rJSPU[/youtube]
Net wakker, koffie en een zeer schamel ontbijtje achter de kiezen. Stoemel in moel en terug denken aan afgelopen weekend.
Nog maar een bak koffie erbij.
Pasen in Duderstadt 2014.
MR2 club Wild Bunch organiseert een weekendje in Duderstadt, zo lees ik een tijdje geleden in het bewuste forum.
Kroepieeeeeeeeee…….zullen we ook gaan? Lijkt me wel leuk. Al helemaal na onze Wild Bunch ontmaagding in Bourtange. Met die ervaring nog op het netvlies moet het wel leuk worden in Duderstadt.
Yvonne vind dat we nog even moeten wachten ivm de rammelende knoken van mij. Nou dan geef ik ons toch op onder voorbehoud…..en so be it. Yvonne plaatst nog wel een kritische noot. “als ze gaan scheuren doen wij niet mee hè” nee nee schattebout…als het te hard gaat dan trekken we ons eigen plan wel. Gnagna gniffel…
Pictures says more than a thousend words…..zeggen ze wel eens. Een blik op de foto’s van de vorige duderstadt weekendjes leert me dat het wel wat kan zijn.
Weken en dagen verstrijken en dan gaat het er tegen aan lopen. Van te voren dan toch maar eerst de nodige onderhoud laten plegen. Apekaatje en op de valreep ook een nieuwe remklauw. Heb je zeker wel nodig in dat bergachtig gebied. Tevens ook meteen de multiriemspanner en aanverwante artikelen laten vervangen zodat ons emmertje er weer 100% bij staat als het D-day is.
Het begint toch wel spannend te worden als er tegenaan loopt. Wat moet je mee nemen en wat kunnen we mee nemen gezien de beperkte ruimte in de ZZW. Ach, veel hebben we niet nodig dus dat zal wel goed komen.
In het forum lezen we dat de zuiderlingen een treintje vormen. Wij besluiten wat om te rijden zodat we aan kunnen sluiten. Meeting point der zuiderlingen is Venlo.
Tevens is in het forum te lezen dat er best wel veel lui mee gaan. Inmiddels hebben we het genoegen gehad om met enkele al eerder kennis te maken. Jaja dat gaat leuk worden.
Vrijdag 18 april. Vandaag is het zover. Slecht geslapen en mede daardoor om 5.30 uur wakker. Zo hebben we tijd genoeg om op het gemak ons ding te doen. Het weer ziet er goed uit. Bakkie koffie, pafke. Als Kroepie beneden is kunnen we rustig ontbijten.
MR2 naar buiten, Starlet de garage in. Van de MR2 maken we dan een pak ezel. In alle hoeken en gaten, zover die er zijn, proppen we spullen welke we mee moeten nemen.
Bertju loopt nerveus rond. Hij weet dat er wat op stapel staat maar wat? Wat gebeurd er toch allemaal, zo lijkt hij te denken. Waar je gaat of staat….hij loopt je achterna en kijkt je aan met die ree bruine ogen….en en en en????? Ach jongen, je moet nog even wachten…..
We hebben nog tijd genoeg. Ik spring nog even onder de douche nadat ik Mandela naar zee heb gebracht. Ruimschoots op tijd zijn we er klaar voor. Ook Yvonne kan niet meer wachten. Gaan we, vraagt ze? Joh we hebben meer als een uur de tijd. Is maar een uurtje rijden naar Venlo en we worden rond 10.45 uur daar verwacht. Nog even kijken of we alles bij ons hebben. Zit de tomtom goed en dat soort dingen. Echt warm is het niet maar het is mooi genoeg om dakloos te gaan rijden. Dus het dak gaat eraf.
Nou daar gaan we dan maar. Veel te vroeg natuurlijk maar we doen rustig aan. Weldra ligt Bertju al te slapen op schoot van Yvonne. Nu is het voor hem goed wetende dat hij mee mag.
Bijna een uur te vroeg zijn we op ons meeting point in Venlo. So wath! Tis mooi weer, al lekker gereden. Komt goed.
Dan gaat de foon, Hu aan de lijn. Het wordt wat later want hun treintje is al uiteen gevallen. Hahaha gaat al lekker dan. Niet veel later horen het ronken en gebrul der MR2’s.
De AW van Hu en Il, Hans en Amy, Flip en Meinke. de SW van Justin, Michel. En staat er ineens een boel MR2’s op de parkeerplaats.
Het feest gaat nu echt beginnen. Van Venlo naar Duderstatd is het nog ruim 350km rijden. Het plan is om eerst een stuk autobaan te rijden en dan de laatste 60km binnendoor te knorren. Ik vind alles prima hoor…..let’s go. Yeah…we gaan nu echt. Ohw….snapte er al niks van. Als mijn tomtom zegt “links af” gaan we rechtdoor. Hoor ik rechts af gaan we links af hahahaha….zal wel goed zijn. Nog eens top bij een tankstation en weldra gaat het in gestrekte draf.
Weldra belanden in het walhalla der motor en auto rijders. Een prachtig gebied. We gaan binnen door verder. We kijken onze ogen uit. Ondanks een enkele regenbui mocht het de pret niet drukken. Nog voor we bij het hotel zijn stoppen we bij een tankstation om de tanken te vullen.
Wat later arriveren we bij het hotel. De parkeerplaats staat al vol met MR2’s hoor. En weer enkele bekenden. Wat handjes schudden, wat zoentjes hier en daar…..
Als eerste inchecken. Althans….de sleutel halen van wat de komende dagen ons nest is. Zimmer 115 valt ons ten deel. Ben erg benieuwd. Is natuurlijk niet de eerste keer dat we in hotel overnachten en het is maar de vraag wat je tegen komt hè. Zo te zien een groot hotel. Zie zaal met allemaal gedekte tafels. Tjonge is geen kleintje hoor. Het ziet er allemaal zeer verzorgt uit. Met de sleutel in de hand pakken we spullen en gaan eens naar onze kamer.
Woohoo…..dat ziet er wel even goed uit zeg. Alles erop en eraan. Zelfs een föhn. Ruime badkamer, alles lekker schoon. Zelfs een balkon en wat een uitzicht zeg. Amai, tv werkt ook. Bertju is ook op verkenningstocht. Als een stofzuiger loopt hij de hele kamer door terwijl Yvonne alles een eigen plek geeft.
Tiet voor een pafke. Op een ruim terras is het goed toeven. We leren heel wat nieuwe lui kennen die ook Wild Bunchers zijn. Bertju wordt door iedereen hartelijk verwelkomt. Jelona zegt tegen Yvonne, laat Bertju lekker los lopen. Yvonne is wat huiverig en is bang dat meneer weg loopt. Nee joh Bertju loopt niet weg. Hopla riem af en meneer laat op de aangrenzende struikjes weten dat hij nu hier heer en meester is.
Al snel is het etenstijd. Tussendoor hoorde ik al dat qua eten je hier niks te klagen hebt. Eenmaal aan tafel kwam een vriendelijke, wat zeg ik, een zeervriendelijke dame vragen wat we wilden drinken. Tja…..dilemma, wat zal ik doen. Al tijden geen biertje meer gedronken vanwege de rammelende knoken en de medicatie die ik daarvoor moet nemen. Biertje drinken en pillen en dan wat meer pijn hebben of maar weer eens het goddelijke gerstenat tot me nemen en leven met de gevolgen. “ich möchte ein bier” zeg ik op mijn beste Duits hahaha…. Das erste bier ist von hause….zegt de vriendelijke dame…..Nooouuuuu dat eerste biertje hakte erin hoor. Was het vroeger na een kratje, nu voelde ik het al na enkele slokken.
Dacht even dat het aan het bier lag maar later bleek het anders te zijn. Aan ons tafeltje was praten onmogelijk geworden. Arjan….haha….al snel lag ik dubbel van het lachen. Tjonge waar haalt die de onzin vandaan. Het is een gezellige boel en dan…..ihr könt essen gehen.
Als ook wij eens gaan kijken wat er te eten is valt me de bek open. Gelukkig maar anders kon ik niks eten. Een lopend buffet met voor elk wat wils. Wat was er niet kan ik beter zeggen. Het water loopt me uit de mond als ik van alles opschep. Herman den Blijkert kon er wel een rode oortjes van krijgen. Voortreffelijk, in één woord voortreffelijk. Pak wat je wilt en hoeveel je wilt. Een andere vriendelijke dame komt vragen “möchte sie etwas trinken” oja doe maar een biertje. De dame vraagt of ika l een bierviltje heb. Huh een bierviltje? Jelona legt uit dat alles wat je drinkt op een viltje komt te staan, een kruisje en als je naar huis gaat geef je dat viltje af en dan betaal je alles in één keer. Ik weet niet wat ik hoor. Hoezo vertrouwen? Hoef in Nederland niette verwachten hoor……daar willen ze nog je digi-dee code hebben als je wat besteld.
Na een goed gevulde maag met van alles lekkers is het ook goed toeven op terras. Pafke, nog een biertje…..whhahaha….de meest mogelijke onzin prikkelt m’n trommelvlies. Maar dan slaat toch de vermoeidheid toe. Na nog een laatste biertje gaan Yvonne en ik toch maar richting onze kamer. Gaan jullie al? Jaja….even douchen en dan slapen hoor. Gutenacht zusammen…..of zo iets hahaha.
Bertju is ook moe en zoekt een plekje om te slapen. Ja waar gaat Bertju slapen hè? Nou…..vier biertjes en toch lichtelijk beneveld spring ik de douche in. Ga zo wel kijken waar Bertju kan slapen. Oei…..geen washandjes. We zoeken de hele kamer af maar geen washandjes. Das minder maar goed……oei….douche kop zit los….met wat kunst en vliegwerk krijg ik um wel zo dat ik er redelijk onder kan staan. Heerlijk die douche, knap ik wat van op maar dat benevelde gevoel blijft. Na nog een laatste longtorpedo op het uitgestrekte balkon is het bedtijd. We kruipen het nest in en kijken nog wat tv. Hahaha…..luxe die we thuis niet hebben. Bertju ligt dan wel op bed maar we zien dat hij dat niks vind. Naar maar, net zoals thuis, naast het bed. Dat is precies wat hij wilde. Zijn dekbedje hebben we mee genomen en hopla daar kruipt hij onder en zo te zien is meneer meteen onder zeil.
Oei oei oei…..die kussens. Zo zacht al maar zijn kan. Als del ucht eruit zou zijn blijft er niet veel meerover dan…..uuhhhh…..drie tampons op elkaar. Zo kan ik niet slapen dus. Ik pak een weekend tas en leg die eronder…..nog een vest erbij…zo moet het te doen zijn. Wat later….poeheeeeee wat een warmte. Jaha ondanks dat de verwarming uit is. Vind het wel best….hopla de balkondeur open. Ja zo moet het te doen zijn. Voor de zoveelste keer “slaap lekker Kroepie, slaap lekker Bertju”. Als dan bijna de luiken echt dicht vallen….Wraff wraff….Bertju hoort wat op de gang. Tering schrik me een hoedje….ssssstttttt Bertju. Wat later dreigen de luiken weer dicht te vallen en Bertju laat weer van zich horen. Midden in de nacht wordt ik weer wakker. Nu van een opgeblazen blaas…..ohw en wat is dat dan? Koppijn….niet normaal. Tja….vier biertjes hè. Gloeiende miljaar…..ff zeiken en een pijnstiller en dan maar weer een poging wagen tot. Uiteindelijk toch wat kunnen slapen. Maar zodra mijn ingebouwde klok mij doet ontwaken werp ik een blik op de gsm klok……althans dat wild eik doen maat Bertju was me voor….wraff wraff…grom hier en daar. Wat is dat dan nu weer…..als ik dan zelf meer bij bewustzijn ben hoor ik heel zachtjes iemand roepen…..Bertju, Bertju…. Spring uit bed….en ga het balkon op. Aha…daar zitten de boosdoeners. Arjan en Jelona…..ook net wakker en aan de longtorpedo’s hahaha…..goedemorgen zeg. Met de ogen amper open…..blahblah….
Arjan is vol wieder da….liedjes en wat yoga….Bertju denkt….ja duuhhhhh…laat mij eens even zien waar jullie slapen hahaha. Nou we zijn wakker hoor…..en de kater valt nu mee gezien de nachtelijke pijnstiller. Koffie is de grootste wens.
Wat later zijn we alweer beneden. Hotel personeel is al bezig met van alles en nog wat. Ik wil met Bertju naar buiten maar de deur is nog dicht. Weer een andere vriendelijke dame maakt de deur open en zo kan Bertju even zijn ding doen. Het is een prachtige omgeving zeg. Lekker rustig ook zo op de vroege morgen. Bertju snuffelt, pist en schijt erop los. Niet zo verwonderlijk want meneer is door wie dan ook danig verwent geworden gisteravond. Na een frisse ochtendwandeling is er al koffie. Toppie….. Arjan, Jelona zitten al aan tafel en we schuiven gezellig aan. Heerlijk, een bakkie. Langzaam druppelen ook andere vroege vogels binnen…… 7.30 uur….we kunnen ontbijten. Ik weet niet wat ik zie….Yvonne knijp me eens want dit kan niet waar zijn. Ontbijtje? Een grote tafel vol met wat je maar bedenken kunt. Noem maar een beleg op, het ligt er. Maar ook Yoghurt, muesli en wat nog van die graan producten. Vlees, kaas, jus orange, appelsaft, gekookte eieren, roer ei, vers gebakken broodjes, croissantjes etc etc. …. Echt ongelooflijk. Nog nooit gezien zo iets. Een super ontbijtje en weer liggen we dubbel met Arjan z’n grappen en grollen…wat heeft die man een energie zeg. Bertju heeft de tijd van z’n leven. Hij mag gewoon rondlopen en her en der wordt hij gevoed met van alles lekkers. Hij heeft ook een nieuwe grote vriend erbij hoor. Dilian gaat een rondje met hem lopen…..vind meneer niet verkeerd.
Het heeft gevroren. De MR2’s zitten onder het ijs zeg. Maar langzaam komt het zonnetje eraan. Het dak van onze meer begint te dampen zodra de zon erop schijnt. Meer en meer lui komen naar buiten. Hier en daar wordt al een MR2 gepoetst. Ja zelfs een enkele emmer met water komt eraan te pas. Ook ik maak onze MR2 wat toonbaar. Ondanks het vroege tijstip is het weer een gezellige boel. Blahblah over auto’s en, jawel ook over auto’s hahaha….
Ben erg benieuwd wat er op de planning staat vandaag en hoe het eraan toe zal gaan. Een sport auto is één maar ermee om kunnen gaan is twee. Zeker in een streek als deze. Wetende dat, gezien de verhalen en de toertocht in Bourtange, het niet op een slakkengangetje gaat.
Jaren geleden, in ons motor tijdperk, heb ik wel eens in dergelijke gebieden gereden. Zelf woonachtig in Limburgse is de Eifel en Ardennen in handbereik. Dus dergelijke wegen en bochtenwerk is op zich niks nieuws maar een motor is geen auto hè. Verheugde me wel op de toertocht en we zouden wel zien wat er komen gaat.
De zon is al goed bezig onze aardkloot te verwarmen. Het is echt heerlijk weer. Enkele dames nemen het ervan en zit al wat te zonnen terwijl de heren het over turbo’s, verlagingveren, xenon verlichting en weet over nog meer klessebesse.
Time to leave….uuuhhh….es fángt an. Rob in de Honda S-2000, mooie auto hoor ondanks het afkrakings percentage hoog lag….wat wil je ook in een MR2 communie hahaha….anyway, Rob was de leader. Uit ervaring weet ik dat diegene die achteraan rijden het hardst op het gas moeten trappen. Om Yvonne te plezieren zorgde ik ervoor dat ik tamelijk vooraan mee kon rijden.
En dan staat Duderstadt te trillen….en dondert in Duderstadt als iedereen hun bolide gaat starten. Duderstadt is wakker. Wat zal het geweest zijn 15, 16, 17 auto’s? langzaam neemt iedereen hun plekje wel in….es geht los…. Enkele moeten nog tanken dus de eerste stop is een tankstation.
Het is imposant om mee te maken als die MR2’s achter elkaar. De lokale bevolking weten niet wat ze zien. Dan gaat het rustig richting de buiten gebieden. Een prachtig landschap om te zien, te ruiken, te berijden. En weldra doemen de bochten voor ons op. Er gaat een tandje bij. Met en met leer ik de MR2 van een andere kant kennen. Het gaat steeds harder maar wel binnen het toelaatbare….uuuhhh….wat de heren toelaatbaar vinden hahaha….ik laat me niet gek maken, zo had ik me voor genomen, maar kan best wel goed volgen. M’n motor ervaring komt me wel goed van pas als hoewel je met een auto, zeker met een MR2 stukken harder de bocht door kan als met een motor. Yvonne geniet met teugen. Had eigenlijk verwachten een draai om me oren te krijgen als het wat te hard gaat hahaha…..nee hoor. Yvonne doet pogingen om binnen het bochten geweld foto’s te maken. Bertju probeert ook zich staande te houden maar gaat dan maar liggen. Het is werkelijk geweldig dat bochtenwerk. Als we dan weer de bewoonde wereld in duiken gaat de snelheid eruit. Kilometer na kilometer is het genieten geblazen. Heerlijk met de neus in de wind, prachtig weer, mooie auto’s maar bovenal leuke mensen, gezellige mensen.
En dan een tussenstop in het rijk beboste gebied. Tja je hebt bekijks met zo’n groep en de plaatselijke bevolking keken hun ogen uit als we een parkeerplaatje op rijden om de innerlijke mens te verzorgen. Een leuke restaurantje, of wat er voor door moet gaan. De wat ouderen eigenaren, of die lui wat er werken, kregen een smile van oor tot oor. De wat ouderen man liep zich de benen onder het lijf vandaan. Hij moet gedacht hebben…olala wat een klandizie hahaha….prachtig.
Een enkele ging wat eten. Nou wij niet hoor….het ontbijt zat nog in de malle molen, een kop koffie was voldoende.
De show must go on…..en weldra was het weer banden warmen geblazen. Geblazen ja….af en toe hoorde ik een blauwe MR2 afblazen…ppppsssss…klonk het achter me als het blauwe gevaar snel dichter bij zag komen in de spiegel. Af en toe zagen we ook wel lui buiten en bijna op hun auto zitten om voor het nageslacht het een en ander op de gevoelige plaats vast te leggen. Ook Yvonne wilde wel een poging wagen “kijk je wel uit dat je er niet uit flikkert Kroepie” ….jaja maar een schaafwondje was toch wel het resultaat.
Time flays when you have fun. De kilometers vlogen ons om de oren en dat hadden we helemaal niet in de gaten. Wat zal het geweest zijn? Kilometertje of 230? Het was iig een flinke rit en dat met achtbaan kwaliteiten.
Het hotel doemt ineens voor ons op. Ik had echt geen idee waar we waren maar zo te zien zat het erop voor vandaag. Wat de rit betreft dan. Nog altijs is het prachtig weer. Op het zonovergoten terras is het goed toeven. Bertju loopt lekker los, wordt weer van alle kanten verwend. Maar owee als er iemand aan komt lopen die hij nog niet kent. Meneer moet dan even laten weten dat het zijn territorium is en dat laat hij luid blaffend weten. Het welbekende bierviltje wordt tevoorschijn gehaald en weldra wordt de keel gestreeld door een verfrissend biertje. Bertju een koele bak water en Kroepie aan de frisdrank. Vele genieten van de zon, vooral de dames laten het verwarmend effect van onze koperen ploert zich tegoed doen.
Het is weer etenstijd. We hebben weer volop de keuze uit van allerhande lekkernijen. De nog altijd vriendelijke dames rennen rond om het ons zo goed mogelijk naar de zin te maken. Ik vraag me dan ook af hoe ze dit kunnen doen voor de prijs wat we moeten betalen. Het is werkelijk niet te filmen. Het eten is wederom van sublieme kwaliteit hoor…..en uitbuiken doen we op het terras onder het genot van het zoveelste biertje.
We lachen wat af, zien zelfs kerstmis taferelen. Flip en Hugo lopen met een kerstmuts rond hahaha….camera’s flitsen om het gebeuren vast te leggen.
Vanavond is er een Paasvuur in de buurt. Wie wilt kan mee gaan kijken. Nou dat willen we wel zien hè. Het is een stukje lopen. Maar goed dat er in de forum al een waarschuwing was om een zaklampje mee te nemen want op de weg er naar toe was het aarde donker. Zo donker dat Wilders er problemen zou kunnen hebben. Al snel zien een mega vuur opdoemen. Vele mensen erom heen. Echt heel leuk. Biertje erbij…en dan…in ooghoek zie ik ineens enkele met van die kleine flesjes….Jaap wil je ook eentje? Uuhhh….nee doe maar niet. Vind dat wel lekker maar weet ook hoe de uitwerking kan zijn. Morgen is weer een drukke dag…..en de biertjes die al genuttigd heb….. Hahaha moet wel erg lachen. Zelfs een hugo klopfer of zo iets. Gezien de rammelende botten van me gaan wij wat vroeger naar het hotel terug. Is toch wel een stuk lopen. Ben erg blij dat ik de fietslamp heb mee genomen.
Wat later is het binnen in het hotel ook weer goed toeven. Tjonge wat een flauwekul heb ik langs horen komen. Gisteravond waren het vier pintjes maar deze avond had ik er wel twee meer op hahaha….waar is de tijd gebleven dat ik het goed verdragen kon? Toch ook nu weer bijtijds naar bed. Toch heb ik extra kussen gevraagd en die kregen we ook. Douchen, laatste pafke roken op het balkon en snurken maar. Bertju lag allang in dromenland. Toch vond hij het weer belangrijk om van zich te laten horen in de nachtelijke uren zodra hij iemand op de gang hoorde.
De tweede nacht beter geslapen als de eerste. M’n biologische klok wekte me toch weer rond de klok van zes. Een blik op de foon….facebook…bericht van Erik “koffie” en ik reageerde….koekje erbij. Meteen gaat de balkondeur naast ons open hahahaha….jaja Erik was ook weer onder de levenden…..gutemorgen en hopla….aan onze andere kant gaat ook de balkondeur open, Arjan en Jelona….Daarnaast onze Belgische vriend Peter…ook daar gaat de balkondeur open…..nou nou de ogen nog niet open of het is zelfs op het balkon alweer een gezellige boel. Ik roep Yvonne….Kroepie opstaan je zou toch gaan versieren. Jaja…..
Ilona is vandaag jarig en Jelona en Yvonne zijn stiekem wat ballonnen gaan halen. In de vroegen ochtend gaan we naar beneden. De vriendelijke dame van het hotel zegt “am 7.30 uhr ist früstück ne”…..jaja…. Ik ga Bertju uitlaten en als ik terug kom hebben Arjan, Jelona en Yvonne de zaal versierd met ballonnen en eigen gemaakte slingers. Dat ziet er gezellig uit hoor….. we moeten echter nog even naar onze kamers want het is veel te vroeg. Half uurtje later proberen we toch al wat koffie af te dwingen om aan de ontbijttafel te gaan zitten. En ja hoor zonder te vragen komt er al een kan koffie aan….helemaal geweldig.
En dan druppelen de ontbijtgangers langzaam binnen. Jaaaaaaaaa Ilona komt eraan……gefeliciteerd….en weer is het gezelligheid ten top.
Tjongejonge wat genieten wij. Eten top, mensen top, alles top.
Vandaag gaat een Duitser voor rijden. Iemand uit de streek die kent de streek. Wat mogen we verwachten. En weer is de zon ons goed gezind. Weer is het gezellig op het zonovergoten terras. Dat gaat weer een mooie dag worden hoor. Wat ik begrepen heb gaan enkele op eigen gelegenheid de buurt verkennen. Tja dat is nu het mooie…alles mag en niks moet. Ieder doet lekker wat hij of zij wilt. Vrijheid, blijheid….
Het is weer tijd. Het gebulder brand weer los. Duderstadt weet weer dat we er zijn. De paaseieren trillen op hun grondvesten…..wild bunch vertrekt weer. De Duitser, meen dat hij Mario heet, gaat ons voor. Al snel heb ik door dat het vandaag wat rustiger gaat. Een andere omgeving maar zeker ook zo mooi als gisteren. Nu hebben we wat meer tijd om te genieten van alles wat we zien. Het is een prachtige toer. Geweldige natuur wat weer prachtige vergezichten geeft. Als laatste nog een versnapering in Duderstadt zelf. Toch ook een mooi stadje hoor.
We zijn moe, moe van alle opgedane indrukken en van het genieten. Ook vandaag ruim 200km gereden. Eenmaal weer bij het hotel is er nog steeds volop zon. Vele genieten ervan. Zo ook wij. Zonnetje, Bertju doodop en ligt ook lekker in de zon. Biertje erbij….jaja wat wilt een mens nog meer. Ik krijg de vraag of ik mee ga met de nacht toer. Nou dat doen we maar niet. Heb al een biertje op en ben best wel vermoeid. Op de planning staat voor hen die dat willen een nachttoer namelijk.
Na weer een voortreffelijk maal kunnen we nog wat genieten van de avond zon. Het is zo’n mooi weer geweest dat zelfs m’n neus is verbrand van de zon. Het begint langzaam donker te worden. De nightriders gaan vertrekken. Zo goed als het gaat schiet ik daar wat foto’s van. Als het gebulder van de open uitlaten in de verte verzwakt ga ik ook naar binnen. De laatste avond. Onder het genot van enkele pintjes lachen we wat af, kletsen wat af….het zo gezellig dat ik langer ben blijven zitten als me lief is. Immers de dag erna is het weer een flinke rit huiswaarts hè. Bertju ligt te slapen op de bank. Hij is echt helemaal van de wereld. Tijdens het eten kreeg hij weer van alles lekkers maar genoeg is genoeg moet hij gedacht hebben want hij wilde niks meer.
Als we later op onze kamer zijn genieten we nog na van al het moois we gezien hebben en mee gemaakt hebben. Yvonne zijn er zeker van dat we volgend jaar weer mee gaan hoor. Ik spring nog even onder de douche en dan slapen. Hopelijk ben ik morgen niet te zeer brak van het biertje drinken.
Zeven uur in de morgen wordt ik pas wakker. Op het balkon hoor ik al m’n buren. Jeeeeeeee heb eens een uur langer geslapen zeg hahaha…..met een pafke in de aanslag duik ook ik ff het balkon op…..gutemorgen freundliche freunden….is Duits voor moggel. Yvone is al weer in de weer om alles in te pakken. Doe lekker rustig aan meid, tijd zat. Bertju heeft geluk. Er zijn nog ballonnen over. Hij krijgt er drie op het balkon. Jahoor hij is echt wakker. We liggen dubbel om Bertju. De eerste gaat aan diggelen. Een knal die weergalmd door het dal. De tweed en derde gaat er ook aan. Poehee wat knallen zeg. Nu zijn we echt wakker.
Douchje en ontbijten. Wederom van de bekende kwaliteit.
Tja, aan alles komt een end, zo ook aan dit weekend in het prachtige hotel, nog mooiere omgeving en van de vriendelijke mensen.
Zodra we alles ingepakt hebben proper we alles in de MR2. Dan moeten we gaan betalen. Het bierviltje hebben we goed bewaakt en staat vol met kruisjes hahaha….bewijs dat we genoten hebben zullen we maar zeggen. Nou nou nou zeg. Als we de rekening zien kunnen we het eigenlijk niet geloven. Geen geld hoor voor wat je allemaal gekregen hebt…..
We nemen afscheid van hen die niet met ons mee rijden. We vertrekken zo te zien als eerste. Een groepje van zeven auto’s.
Nog even tanken en dan kunnen we gaan. Bijna 80km hebben we nog binnendoor gereden. Jammer genoeg waren de weergoden ons dit keer niet zo gunstig gezind maar dat maakte niks uit. Laat de regen maar vallen hoor want afgelopen weekend hadden we prachtig weer. Ondanks de regenbuien toch weer kunnen genieten van de omgeving. Nu ging het allemaal wat rustig aan. We besluiten om een kop koffie te gaan drinken. Een knus hotelletje waar een gemoedelijke sfeer hing. We kunnen zelfs kiezen of we in een rokers ruimte willen zitten. Ja die Duitsers weten wat kwaliteit is. Het duurt even maar de meest lekkere warme chocomel met slagroom wordt voorgeschoteld. Zelf neem ik bakkie koffie wat ook best smaakt.
Als we vertrekken hoor ik dat het nu in gestrekte draf gaat. Het binnendoor rijden is afgelopen, de snelweg wordt opgezocht.
Zodra we de snelweg oprijden begint het gezeik, file. Wat een drukte zeg. Driebaans en helemaal vol. Wie zijn al die mensen? Zodra je ook maar denkt dat we snelheid kunnen maken staat alles weer stil. Kilometer na kilometer gaat het zo door. De tijd gaat snel dan dat we opschieten. Bij één van de stops was het inmiddels droog en het zag er naar uit dat regen afgelopen zou zijn. Nou dan doen het dakkie eraf hè. Na weer wat file kilometers duiken we er weer af. Tijd voor een versnapering. Broodje worst gaat er wel in hahahaha……
Nog altijd is het droog. Het file leed lijkt geleden en de snelheid wordt wat opgevoerd. Hèhè, eindelijk de vaart erin wat de vermoeidheid begint echt toe te slaan. Als we dan eenmaal op snelheid zijn, ik rijd achter Hugo en Ilona, halen we een bus in. Als Hugo net voorbij die bus is, ik zit er nog naast, zie ik dat Hugo ineens de vluchtstrook op duikt. Zelf schiet ik nog wat door en duik met de gevaren lichten aan ook de vluchtstrook op. Justin en Michel zie ik nog voorbij schieten. Hans heb ik helemaal niet meer gezien. Wat verder is een parkeerplaats en daar rijden de anderen naar toe en dat doe ik ook. In mijn spiegel zie ik dat Hugo ook door rijd. Wat is er gebeurt?
De AW11 van Ilona maakt een belabberd geluid. Wat een mazzel, twee monteurs in de gelederen. Flip en Hans bekijken het euvel. Er lijkt een pakking van de uitlaat ertussen uitgeblazen te zijn,of erger, spruitstuk gescheurd. Het is lastig te zien. Flip komt op het idee een foto te maken……dan blijkt er een M14 bout of zo iets weg te zijn uit het spruitstuk. Dan volgt een staaltje inventiviteit. Niet iedereen heeft zomaar een M14 bout bij zich. Sta er wel van te kijken hoeveel gereedschap de specialisten bij zich hebben zeg. Even lijkt het erop dat de anwb gebeld moet gaan worden totdat Flip…..eureka. weet niet wat hij heeft maar het past wel in het gaat. Ohw…de vreugde was van koste duur. In dat ding zit een gaatje hahaha tja daar sluit je niks mee af….totdat Flip weer een idee heeft. Een muntje erin, een eurocent en dan goed aandraaien. Een eurocent is snel gevonden….eurekaaaaaaaaa…..centje erin en….het centje rammelt erin, teveel ruimte. Nog meer centjes erin….en dat werkt wel. Met kracht wordt dat ding in elkaar gedraaid. Nu kijken of het in het spruitstuk past en of het goed aan te draaien. Uiteindelijk lijkt het gelukt te zijn. Even starten, de AW11 klinkt weer als vanouds. Besloten wordt om bij de volgende parkeerplaats de boel even te checken. Bij de volgende parkeerplaats wordt alles gecheckt, alles zit goed vast probleem opgelost. Knap staaltje werk van de monteurs hoor. Nou voor de zoveelste maal kunnen we verder gaan. Het is nog altijd droog maar twijfel of ik open zal blijven rijden. Achja, we wagen het erop en anders evens toppen. On the road again. We belanden weer in een file en het heeft nogal wat voeten in de aarde om bij elkaar te blijven. Zodra weer snelheid kunnen maken duurt het niet lang of de eerste druppeltjes zie ik op de voorruit verschijnen. De wegen worden natter en natter. Oh oh…..of dit goed gaat. Binnen merk je niks van die nattigheid. Zodra het ook maar iets meer gaat regenen duikt Hugo voor de zoveelste keer een parkeerplaats op. Net als het hard begint te regenen is het dak met behulp van Hugo dicht. Poeheeeeeeeeeeee………
En daar gaan we weer…..kedengedeng…hoehoeeeeeeee…..
Venlo…..nog 50km rijden. Eerst nog even tanken.
En dan doemt Venlo op. In Venlo nemen we afscheid van wat er over gebleven is. John en Flip zijn elders afgeslagen.
Voor ons de laatste etappe. Tjonge we zijn geradbraakt als we thuis komen. Bertju duikt een kussentje op en is in dromenland.
Maar wat een fantastisch weekend hebben we gehad. Er was ook niks te klagen. Ja, geen washandje maar een autospons doet het ook. Geweldig lekker gegeten, prachtig hotel met zeer vriendelijke mensen. Er is ook niks te kort gekomen. Leuke nieuwe mensen leren kennen…..gelachen….en gelachen…..wat een fun hebben we gehad. Top weer, top gereden…..
Alles was geweldig.
Wil via deze weg iedereen bedanken voor dit mooie weekend. Volgend jaar zijn we er weer bij en als het even kan in juli ook.
Dikke pluim voor de organisatoren….Erik, Peter…chappeau.
jaapio schreef:Apekaatje en op de valreep ook een nieuwe remklauw. Heb je zeker wel nodig in dat bergachtig gebied.
Nee hoor, handrem niet gebruikt...(erg fijn als je achteraan staat op een helling van 17 graden...
Zelfs een föhn.
Waar gebruik jij die voor Jaap ?
Hoef in Nederland niette verwachten hoor……daar willen ze nog je digi-dee code hebben als je wat besteld.
Heeft er niemand naar je "Papiere" gevraagd dan ?
Wat ik begrepen heb gaan enkele op eigen gelegenheid de buurt verkennen. Tja dat is nu het mooie…alles mag en niks moet. Ieder doet lekker wat hij of zij wilt. Vrijheid, blijheid….
Sorry, reed verkeerd en toen zaten we per ongeluk weer in de Harz....
Volgend jaar zijn we er weer bij en als het even kan in juli ook.
Ik hou het - als nieuw lid, wat natuurlijk extra veel kansen biedt - kort maar krachtig: Het waren leuke dagen, iedereen bedankt!;)
Ik was er een dagje minder, maar heb erg genoten van de nachtrit als passagier naast Grote Smurf (ik citeer een oudgediende, als nieuw lid durf ik dat natuurlijk niet te zeggen ). Het genieten kwam wel pas na een half uur, nadat ik m'n rechterarm weer kon ontspannen (om ongewenste conclusies te voorkomen: ik hield de handgreep aan de deur vast), de bloeddruk van 180 en de kortademigheid was teruggezakt tot normaal niveau en de blaas was geleegd. De rit achter Robke's mooie S2000 (dat durf ik wel te zeggen) ging zowiezo HARD, maar als passagier vraag je je al snel af waar de slinger van de noodrem zit! Het gevoel alsof iedere bocht op het laatste nippertje NIET rechtdoor gaat is alsof je duizend keer een schietgebedje aan het doen bent. Geen pedalen, geen stuur, verschrikkelijk... Groot respect voor de vrouwen binnen de club, het kan niet anders dat zij driedubbeldik maandverband inpakken voor Duderstadt.
Dat de bestuurder dan ook nog rustig naast je z'n sjekkie zit te draaien en met een knietje tegen het stuur over het geweldige rijgedrag van z'n medecoureurs zit te kwebbelen komt erg onwezenlijk over. Het enige wat mist aan deze onvergetelijke ervaring is de (club?)muts. Een petje zou zowiezo belachelijk zijn, dat is meer iets voor azijnzeikende paaspuzzeltochtrijders.
Zelf was ik niet in superpaasbeste stemming (excuus, maar het MR2 rijgevoel is niet meer zo fijn als vroeger, zelfs de limited edition Avensis rijdt beter op dit moment, maar zal de tips omtrent kapotte Koni's, geweldige Bilsteins, vervanging van koppeling en andere velgjes eens gaan overwegen... maarrr misschien word ik wel gewoon oud en truttig ), maar de aanwezigheid van Arjan (en uiteraard de rest) maakt veel goed. Die kerel heeft z'n roeping als cabaretier a la Hans Teeuwen gemist. Ik weet niet waarom jij de boutjes in een chocolademachinefabriek staat aan te draaien, je hoort regelrecht op het toneel dan wel in het circus als autodeuracrobaat!
Verder in Green Goblin-style:
* Het hotel is veel te duur!! In één of ander Duits Oostenrijks aandoend dorpje aan een "slootje" (De Weser volgens Mario) met een pontje en een jonge blonde serveerster met Oostenrijkse voorgevel met strak roze topje (jaja, Robke, Ricardo, Green Goblin en El Butre spelen liever met hun skelter dan te genieten van de omgeving!), mocht ik een Sprite (inclusief flesje!!) afrekenen voor 1 euro!! Gelukkig is de mayonaise wel gratis.
* Er gebeuren rare dingen in Duderstadt en omgeving. Eerst verdwijnen er een S2000 en een turbo, een uurtje later 2 spyders.
Het gerucht gaat dat ze Mario niet konden volgen.
* Ik heb als nieuweling toch nog enige invloed. Helemaal omgereden langs diezelfde rivier om dat enge, voorlipslopende pontje te ontwijken.
* De vorige versie van Green Goblin is heel anders dan de huidige. Ik kan er maar moeilijk aan wennen. Het baardje staat je goed Green, maar toch... iedere keer dat ik je zie met je olijke smile, beeld ik mij een kerstmuts op je hoofd in ipv die fase 1 muts.... Je lijkt me zo'n gezellige kerstman
* Het fototoestel moet ook afgestofd worden. Voor het eerst in bijna 12 jaar Erikmr aan de fles gezien. Het was dan wel een heel klein flesje, maar er stond geen appelsap op. Er zat ALCOHOL in.
* Een S2000 kan steeds meer bekoren. Lange neus, veel power, lekker kontje en waarschijnlijk een geweldig rijgevoel. Het is bijna een Corvette.
* In de regen hard rijden op de Duitse autobahn is eigenlijk nog enger (zeker als je ooit eens achterstevoren hebt gestaan) dan achter een stel gekken in een S2000, turbo en Spyders. Maar als je eenmaal de smaak te pakken hebt, dan vergeet je snel...
* Erikmr (8)) is besmet met het BST virus. Midden in een dorp omrijden om hellingproeven (de befaamde drempels van Marco zijn er niks bij!) en straatjekeren te oefenen, om vervolgens weer vanaf het midden van het dorp de rechtdoorgaande weg het dorp uit te volgen...
Beer schreef: Geen pedalen, geen stuur, verschrikkelijk... Groot respect voor de vrouwen binnen de club, het kan niet anders dat zij driedubbeldik maandverband inpakken voor Duderstadt.
whahahahaha, echt niet!!!:lach: de vrouwen binnen deze club houden er ook van om dat gaspedaal in te drukken en als dat niet mogelijk is, omdat de partner ook een keertje wilt rijden, dan hangen we wel uit de emmer om foto's te nemen
), prima stops. Ik zou het bijna niet zeggen, want dit moet ik nog jaren aan gaan horen 
Hugo's klopper staat in duitsland bekend om zijn formaat, er is daarom een schnapps-soort naar vernoemd. Google maar ff op hugo en klopfer... :-)
Geen pedalen, geen stuur, verschrikkelijk... Groot respect voor de vrouwen binnen de club, het kan niet anders dat zij driedubbeldik maandverband inpakken voor Duderstadt.
), maar de aanwezigheid van Arjan (en uiteraard de rest) maakt veel goed. Die kerel heeft z'n roeping als cabaretier a la Hans Teeuwen gemist. Ik weet niet waarom jij de boutjes in een chocolademachinefabriek staat aan te draaien, je hoort regelrecht op het toneel dan wel in het circus als autodeuracrobaat! 
