Reacties laatste rit robert

Moderator: Pieten

Plaats reactie
Gebruikersavatar
bitchbak
Ik lul al aardig mee !
Berichten: 67
Lid geworden op: 01 feb 2013, 18:44

Reacties laatste rit robert

Bericht door bitchbak »

Gebruikersavatar
Peerke
Zere vingers van het typen..
Berichten: 2033
Lid geworden op: 24 dec 2006, 12:18
Type MR2: ZZW30
Locatie: Langenboom

Bericht door Peerke »

Mooi!!!
Afbeelding
Afbeelding
Gebruikersavatar
erikmr
Berichten: 4424
Lid geworden op: 21 dec 2006, 23:16
Type MR2: AW11
Contacteer:

Bericht door erikmr »

8) het was een indrukwekkende dag
iedereen bedankt voor de komst
weet zeker dat de familie het naar waarde kan schatten
AfbeeldingAfbeelding

DUDERSTADT 2022 28 07 tot 31 07
Gebruikersavatar
mr2PUNTfreak
Berichten: 5387
Lid geworden op: 27 dec 2006, 18:37
Type MR2: AW11

Bericht door mr2PUNTfreak »

Indrukwekkend!
Afbeelding
djinx
Ik lul al aardig mee !
Berichten: 41
Lid geworden op: 31 okt 2015, 20:15

Bericht door djinx »

Ontzettend mooi, zulke momenten laten je beseffen hoe klein en onbeduidend we zijn maar als groep kan de mens inmens mooie dingen teweeg brengen.
Super dat er toch zo veel mensen kans gezien hebben hem te vergezellen op zijn laatste rit.
Kon er zelf helaas niet bij zijn, rest mij slechts te zeggen " god speed Robert "
Ik ben zwaar onder de indruk.

gr Johan
Gebruikersavatar
jaapio
Zere vingers van het typen..
Berichten: 869
Lid geworden op: 26 apr 2013, 06:53

Bericht door jaapio »

Waar moet ik mee beginnen met dit verhaal? Wat kan of moet ik vertellen? Wat wil ik vertellen? Wat heb ik mee gemaakt en waar gaat het over?
Er schiet van alles door me heen op de avond van 4 februari 2016 als ik weer thuis ben na een wel heel emotionele dag. Stairway to heaven, dark side of the moon, vuile huigelaar, we are family, see you again….zomaar wat song titels. Maar ook “the eagle has landed” Apollo 11 20 juli 1969.
M’n hoofd is een warboel. Gevuld met verdriet, blijdschap maar ook boosheid. Verward, boos door de hypocriete houding van sommige lui.

4 februari 2016.

“Speeddevil” has landed. De laatste rit van Robert Bonenkamp. Onze Robert heeft op 4 juli 2016 echt zijn allerlaatste rit gehad. Highway to heaven in plaats van stairway. En wat een rit was het. Fenomenaal, erg indrukwekkend.
Facebook knalde uit z’n voegen. Robert laatste wens was, zoveel mogelijk MR2’s tijdens zijn laatste rit on his way to heaven. Ja zelfs een aparte facebook pagina was er voor Robert, “Uitvaart Robert Bonenkamp” om Robert zijn laatste wens in vervulling te doen laten gaan en Robert ook de laatste eer te bewijzen. MR2 bezitters uit heel het land werden gemobiliseerd. Vele moesten verlof opnemen of afspraken af zeggen. In grote getale gebeurde dat dan ook. Yvonne heeft ook alle zeilen bij moeten zetten om een paar uur vrij te krijgen. Het leven gaat door dus ook de werkzaamheden van vele maar wij zijn erbij in ieder geval.
Dat wil je dan melden op “uitvaart voor Robert Bonenkamp”. Een openbare pagina, zo lees ik, maar zo openbaar was die niet!!!!!
Her en der op het sociale netwerk lezen we waar we gaan verzamelen. 14.00 uur vertrek vanuit Boxmeer. M’n kroepie is lekker op tijd thuis en hebben nog wat tijd. Dan komt ook Sjeng de Turk er aan. Diep geroffel van zijn Subaru. We hebben nog tijd voor een bakkie. Sjeng zegt dat hij ergens had gelezen “MR2 onley”. Nou en! Je wilt Robert uitzwaaien tijdens zijn laatste rit, je hebt geen MR2 maar wel ooit gehad. Wie zegt dan dat jij er niet bij mag zijn? Gewoon mee komen, het gaat om Robert.
De hemel huilt mee. Het valt met bakken uit de lucht. Onze MR2 was al lang niet meer buiten geweest maar nu moest het wel.
Weldra zitten we op de snelweg richting Boxmeer met in mijn kielzog de zwarte Subaru.

Door een voorval eerder die morgen wilde ik eigenlijk helemaal niet meer gaan. Er zijn meerdere manieren om de laatste eer te bewijzen maar om de laatste wens van Robert kracht bij te zetten moest ik wel. Maar elke vezel in mijn lichaam zei “niet doen”. Dat spookte maar door mijn hoofd onderweg naar Boxmeer. Ik kan er niet tegen dat mensen zo achterbaks zijn om het overlijden van Robert te gebruiken om hun eigen tekortkomingen kracht bij te zetten. Sterker nog, dit te misbruiken om anderen uit te sluiten. Ik blijf het zeggen, op momenten als deze zal je alle irritaties aan de kant moeten zetten, je zelf, je boosheid, etc om maar één ding, het gaat vandaag om Robert. Met die gedachten in mijn achterhoofd heb ik Roberts laatste wens kracht bij kunnen zetten.

Ruim op tijd komen we aan bij het vertrekpunt. We zijn niet de eerste zo te zien. Een ruime parkeerplaats bij een oude, leegstaande garage. Langzaam maar zeker druppelen de MR2’s binnen. Het worden er meer en meer. Van beide MR2 clubs waar Robert lid van was. MR2.nl en de Wild Bunch. Iedereen heeft z’n eigen rede om aan te sluiten, de belangrijkste, Roberts laatste wens.
Hu, Il, Raymond, Kim en enkele anderen waarvan ik de naam niet ken, hadden het plaatje weer strak op poten gezet. Vlak voor vertrek verteld Hu ons wat de bedoeling is, hoe eea in z’n werk zal gaan. Houd maar een sliert van wel meer als 50 MR2’s bij elkaar. Hu geeft aan dat enkele de weg bij kruisingen zullen afzetten, er wellicht ook door rood gereden moet worden, snelheid aanpassen, blijven volgen etc etc. onderweg zullen enkele foto’s maken en filmen voor de nabestaanden. Weldra zal de lijkwagen met daarin Robert aankomen en dan volgen wij. En zo was het ook. Daar komt Robert gevolgd door het zwarte monster en nog een paar auto’s. zodra die gepasseerd zijn wordt de weg afgezet en een gigantische sliert MR2’s sluit dan aan. Woohooo wat indrukwekkend zeg. Ditmaal geen burning rubber maar wel het geronk van de vele MR2’s. Strak in het gareel volgen we Robert naar het uitvaart centrum. Dan gaan we de snelweg op, hoe zal dat gaan? Wonderbaarlijk is dat. Met een gangetje van rond de 70 op de snelweg wordt er al snel een file gevormd. Hoever we ook vooruit of achteruit keken, één en al MR2. Daar de rit zo langzaam ging werden we ook ingehaald door heel wat vrachtwagens en dat gaat langzaam. Hoever we ook achteruit keken, file. Dit had Robert zeker schitterend gevonden, bekruipt mij de gedachte. De hele zwerm MR2’s verspreide zich over de parkeerplaats bij het uitvaart centrum. Waar je ook keek, het was MR2. Voor de ingang werd het zwarte monster gezet, Robert laatste droom die hij nog in levende lijve heeft mogen ervaren. Vlak daarvoor stopte de lijkwagen met daarin Robert gadegeslagen door zoveel mensen. Je kon een speld horen vallen zo stil was het. We gaan naar binnen. Wat veel mensen zeg, ongelooflijk. Op een groot scherm zien we foto’s voorbij komen. Dit vond ik erg emotioneel. Roberts leven in een notendop en nu, nu is hij er niet meer. Bij het zien van die foto’s schiet er van alles door me heen. Ik blijf geobsedeerd kijken naar die foto’s en m’n maag draait.

Dan is het woord aan Peter. Peter houd een prachtige speech. Clubs? We zijn familie, waren zijn woorden. Respect voor Peter.

Dan is de uitvaart ten einde. Nu is het echt afgelopen. Hoe triest is dit allemaal. Vele grijpen naar een peuk eenmaal buiten. Wordt nog wat na gekletst en wat tranen vloeien. De genodigde gaan aan de koffietafel, anderen gaan naar huis en wij sluiten ons aan bij hen die nog even na willen kletsen bij MC Donalds.

Pppfffff…..wat een heftige, zeer heftige en een emotionele dag was dit. Wat heftig ook voor de nabestaanden. Respect voor hen die belangeloos hemel en aarde hebben bewogen om Robert een prachtig afscheid te geven. Met name Hu & Il, Raymond & Kim, Peter Lok, maar ook hen van wie ik de naam niet ken. Laatste wens van Robert is in vervulling gegaan. Hij zal met een vette glimlach en Wild Bunch petje op alles hebben gade geslagen.
Eenmaal thuis blijkt dat vandaag, onderweg, Kim contact heeft gehad met 3FM. De link op youtube is snel gevonden. Heel Nederland kon horen wat wij aan het doen waren. Een plaatje voor Robert “See you again” werd gedraaid en op de achtergrond the sound van een MR2. Kippenvel en een brok in m’n keel. Heftig maar o zo mooi. Geweldig gedaan Kim.

Robert, rust zacht kerel, see you again.
Afbeelding
Plaats reactie